Πήγε εκεί για να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης στην Ακαδημία του Σαν Φερνάντο, στη Μαδρίτη. Όμως η νέα του ζωή πήρε γρήγορα άλλη κατεύθυνση. Τα βράδια ζούσε ως bon viveur. Kαι τα πρωινά δούλευε για να συντηρεί το ακριβό lifestyle του, σχεδιάζοντας ερασιτεχνικά ρούχα για έντυπα και μικρά ατελιέ της ισπανικής πρωτεύουσας.

Αν και ο ίδιος πολύ αργότερα ομολόγησε πως αυτά τα πρώτα σχέδια δεν ήταν κάτι πρωτότυπο και σπουδαίο, φαίνεται ότι ήταν αρκετά για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον της συζύγου του τότε Αμερικανού πρέσβη στη Μαδρίτη.

Το 1956 τον προσέλαβε για να σχεδιάσει το φόρεμα της debutante κόρης της, Μπεατρίς. Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, η δημιουργία του κόσμησε το εξώφυλλο του περιοδικού Life. Και κάπως έτσι αβίαστα άρχισε η λαμπρή καριέρα του θρυλικού Όσκαρ ντε λα Ρέντα.

Στη Μαδρίτη θήτευσε στο πλευρό του διασημότερου μόδιστρου του εποχής Cristobal Balenciaga. Στο Παρίσι, όπου μετακόμισε έναν χρόνο αργότερα, λίγο έλειψε να συνεργαστεί με τον οίκο Christian Dior, αλλά τελικά προτίμησε να δουλέψει ως βοηθός του Antonio del Castillo στον οίκο Lanvin (κυρίως για οικονομικούς λόγους, όπως εξομολογήθηκε στουςTimes).

Μέσα σε δύο χρόνια, αποφάσισε να ξαναδιασχίσει τον Ατλαντικό, με προορισμό αυτή τη φορά τις ΗΠΑ. Δούλεψε με την Elizabeth Arden. Έγινε έπειτα συνεργάτης και σχεδιαστής της Jane Derby.  Εκτόξευσε τη φήμη του ντύνοντας τις μεγαλύτερες διασημότητες της εποχής, με πρώτη και καλύτερη πελάτισσα την Πρώτη Κυρία Ζακλίν Κένεντι. Και κάπου στο 1965, ίδρυσε τον οίκο του, με έδρα τη Νέα Υόρκη.

Έκτοτε, από τα σαλόνια και τα χέρια του πέρασε ο καλύτερος ο κόσμος: κι άλλες Πρώτες Κυρίες (η μετέπειτα στενή φίλη του Νάνσι Ρήγκαν, η επίσης επιστήθια φίλη του Χίλαρι Κλίντον, η Λόρα Μπους -που του εμπιστεύτηκε και το νυφικό της κόρης της, Τζένα- κι εσχάτως η Μισέλ Ομπάμα), γαλαζοαίματες, σταρ του Χόλιγουντ που τον τίμησαν δεόντως στις οσκαρικές βραδιές και πάμπολες «νύφες της χρονιάς», με τελευταία και πιο… μοιραία την Αμάλ.

Επί των ημερών του, η επιχείρησή του παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 50% και έσοδα άνω των 150 εκατ. δολαρίων ετησίως. Ίσως γιατί, παρά το γεγονός ότι ο Όσκαρ προερχόταν από μία άλλη εποχή, ήταν πάντα ονειρικά σύγχρονος, εκτιμώντας δεόντως και την επιροή των social media. Ο βασικότερος όμως λόγος της βαθιάς επιροής και διαχρονικότητάς του ήταν το χάρισμά του να ξεχωρίζει το όνειρο από την πραγματικότητα ή -πιο απλά- τη μόδα από την πασαρέλα.

«Ποτέ μα ποτέ μην μπερδεύεις αυτά τα δύο», είχε κάποτε πει. «Η πασαρέλα είναι θέαμα. Μόδα είναι ό,τι τελικά φορά μία γυναίκα. Το να είναι κάποιος καλοντυμένος δεν έχει τόσο να κάνει με το εάν φορά καλά ρούχα. Είναι θέμα σωστών ισορροπιών και κοινής λογικής».

Με αυτό ως κατάρα και ευχή, ο Όσκαρ ντε λα Ρέντα προσέλαβε στις αρχές αυτού του μήνα ως διευθυντή δημιουργικού στον οίκο του τον Πίτερ Κόπινγκ, μέχρι πρότινος διευθυντή καλλιτεχνικού στη Nina Ricci. «Η βιομηχανία μας», είχε τονίσει, «δεν κάνει πάντα την καλύτερη δουλειά όταν κάνει αλλαγές σε επιτελικά πόστα στον τομέα του σχεδίου. Ελπίζω ότι με αυτήν την επιλογή και με την ενεργό ανάμιξή του στη διαδικασία της μετάβασης, θα μπορέσω να διασφαλίσω το σωστό σχεδιαστικό μέλλον για την εταιρία και το εμπορικό μας σήμα».

Η νέα κολεξιόν του οίκου του για το 2015 -ρούχα, αξεσουάρ, αρώματα, είδη σπιτιού κ.ά.- παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες.

Σήμερα τα ξημερώματα, έπειτα από 8 χρόνια μάχης με την επάρατο νόσο, ο Όσκαρ ντε λα Ρέντα άφησε την τελευταία του πνοή, στο αγαπημένο σπίτι του, στο Κεντ του Κονέκτικατ, όπου διατηρούσε ένα υπέροχο λαχανόκηπο κι συνήθιζε να παίζει σαν παιδί με τα σκυλιά του.

Πίσω του αφήνει την πολυαγαπημένη δεύτερη σύζυγό του Ανέτ (την πρώτη, τη Φρανσουάζ, την έχασε από τον καρκίνο το 1983), τον γιό του Μωυσή, τρεις αδελφές, τρία εγγόνια, εννέα δισέγγονα και μία τεράστια κληρονομία στον χώρο της μόδας. Ήταν 82 ετών.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ:  ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΒΕΡΓΟΛΙΑ

Πηγή: Fortunegreece