To 2010, τον κόσμο της μόδας συγκλόνισε η αυτοκτονία του Alexander McQueen o οποίος «έφυγε» σε ηλικία 40 ετών. Ο ταλαντούχος και πολύ διάσημος δημιουργός, άφησε την τελευταία του πνοή, μόλις μερικές ημέρες μετά τον θάνατο της αγαπημένης του μητέρας, που τον είχε σοκάρει. Ως συνήθως, ένα τέτοιο περιστατικό δεν μπορεί να αφήσει το κοινό αδιάφορο και έτσι αμέσως μετά την είδηση, εκτός από τα χιλιάδες μηνύματα θλίψης από πρόσωπα αναγνωρίσιμα και όχι μόνο, ο διεθνής Τύπος γέμισε με ιστορίες που αφορούσαν στην περίεργη ψυχοσύνθεση του McQueen και στα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Έτσι κάπως στήθηκε ένας χορός από φήμες και σχόλια τα οποία τον περιέγραφαν συχνά σαν έναν άνθρωπο καταθλιπτικό με αυτοκαταστροφικές τάσεις.
Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του κυκλοφορεί ένα βιβλίο με τίτλο Champagne Supernovas της Maureen Callahan, που φέρνει ξανά στο προσκήνιο την πολυτάραχη ζωή του σχεδιαστή. Πρόκειται για μία έκδοση που ασχολείται με τους Kate Moss, Marc Jacobs και Alexander McQueen, σημαντικές προσωπικότητες που στην ουσία όρισαν την μόδα των 1990s. Ανάμεσα σε άλλες πληροφορίες λοιπόν, αναφέρεται πως ο Alexander McQueen ήταν οροθετικός και μάλιστα το γνώριζε και το είχε εμπιστευτεί σε μερικούς πολύ στενούς του φίλους. Με αφορμή λοιπόν αυτή την πληροφορία που έγινε τώρα γνωστή, άρχισε πάλι μια έντονη φημολογία για τα αίτια που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία. Τελικά όμως, όντως μας αφορούν όλα αυτά;
Τα Μέσα έχουν την τάση να ασχολούνται με την προσωπική ζωή των δημόσιων προσώπων και αυτό μέχρι ένα σημείο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Υπάρχει όμως μία λεπτή γραμμή, την οποία κανονικά δεν θα έπρεπε να περνάει κανένας. Μας ενδιαφέρει πραγματικά αν ο Alexander McQueen ήταν φορέας του HIV; Ή μάλλον πιο σωστά, θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει αυτή η πληροφορία; Όταν ένας άνθρωπος έχει αφήσει ένα τόσο σπουδαίο έργο πίσω του και έχει πραγματικά σημαδέψει έναν χώρο, όπως ο McQueen τον χώρο της μόδας, είναι μάλλον ανούσιο να ασχολούμαστε με τα προσωπικά του δεδομένα, ιδιαίτερα αν αυτός δεν είναι πλέον στη ζωή. Σίγουρα μια πληροφορία που αφορά σε ένα τόσο γνωστό πρόσωπο, δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορη την κοινή γνώμη, όμως για ποιον λόγο ασχολούμαστε τόσο πολύ με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις αλλά και με το αν η συγκεκριμένη είδηση ευσταθεί ή όχι; Και ναι, δεν είναι παράλογο να έρθει ξανά στο προσκήνιο η αυτοκτονία της ιδιοφυΐας μετά την κυκλοφορία του βιβλίου της Maureen Callahan, αλλά κανονικά θα έπρεπε να γίνει η αφορμή για να ασχοληθούμε λίγο βαθύτερα με την επαγγελματική του πορεία και το έργο του γενικότερα. Άλλωστε αν κάνει κανείς τον κόπο να το ερευνήσει, θα διαπιστώσει πως έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα προσωπικά του δεδομένα.
Επιμένουμε βάζουμε στην άκρη το γεγονός ότι ο Alexander McQueen ήταν ένας καλλιτέχνης, που άφησε τη μόδα πιο φτωχή φεύγοντας, και χαρίζουμε απλόχερα την προσοχή μας στους λόγους που τον οδήγησαν στο να δώσει τέλος στη ζωή του, ενώ κανονικά αυτό δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί καθόλου. Το συμπέρασμα από όλη αυτή την ιστορία είναι για ακόμα μία φορά το ίδιο. Όσο συνεχίζουμε να θέλουμε να «κοιτάξουμε μέσα από την κλειδαρότρυπα», μοιραία χάνουμε το αληθινό νόημα των πραγμάτων.
Διαβάστε ακόμα:
Throwback Thursday: Γνωρίστε την Twiggy, το ιστορικό μοντέλο των 1960s
Fall/ Winter 2014: Όλες οι νέες τάσεις για τη σεζόν
Κατεβάστε τώρα το νέο τεύχος του InStyle εντελώς δωρεάν στο iPad
Ακολουθήστε το InStyle στο instagram
