Αυλαία σηκώνει το 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, ενώ θα διαρκέσει έως την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024

252 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους θα προβληθούν σε διάφορες αίθουσες και άλλες 67 θα προβληθούν διαδικτυακά: https://online.filmfestival.gr.

Δυναμικό “παρών” δίνει και η Αργεντινή με τέσσερις ταινίες οι οποίες είναι οι εξής:

Simon of the Mountain

Simón de la Montaña

(σκηνοθεσία: Federico Luis)

01/11/2024, 19:00hs – Αίθουσα Παύλος Ζάννας
Αργεντινή-Χιλή-Ουρουγουάη.

Η ταινία που κέρδισε το μεγάλο βραβείο της Εβδομάδας Κριτικής του πρόσφατου Φεστιβάλ των Καννών μεταβολίζει ένα σύμπαν ακραίων αντιθέσεων και ταπεινών υλικών για να γεννήσει ένα μύχιο σχόλιο για το άλμα πίστης, την εφηβεία, τη δύναμη και την ταυτότητα. Στην αρχή της ταινίας γνωρίζουμε τον 21χρονο Σίμωνα, έναν βοηθό κίνησης ατόμων με αναπηρίες, ο οποίος δηλώνει πως δεν ξέρει να στρώνει το κρεβάτι του ή να μαγειρεύει, κάνει διαρκώς σπασμωδικές κινήσεις με το πρόσωπό του και προτίθεται να γίνει μέλος του συνόλου – ενός σχολείου ΑμΕΑ στην Αργεντινή που αναχωρεί για προσκύνημα ενός αγάλματος του Χριστού στην αφιλόξενη ύπαιθρο.

Ώσπου η ταινία να φτάσει στο τέλος της, οι θεατές θα βρεθούν σε μια διαρκή περιδίνηση, αλλάζοντας συνεχώς γνώμη για το ποιος είναι πραγματικά αυτός ο νέος και τι μπορεί να του συμβεί, βγαίνοντας οριστικά από αυτό που αποκαλούμε «comfort zone». Ένας λοξός, σχεδόν ανεπαίσθητος φόρος τιμής στο αριστούργημα του Λουί Μπουνιουέλ Ο Σίμων της Ερήμου, που ξεκινά με μια εφάμιλλη πορεία στο άγονο τοπίο και προς ένα μνημείο πίστης και αντοχής), επιστρατεύει μη επαγγελματίες ηθοποιούς (με εξαίρεση τον λαμπρό πρωταγωνιστή), ακολουθεί με κατάνυξη και σφιχτό καδράρισμα τα σώματα των ανθρώπων και φτάνει στη θέωση ως μια από τις πρωτότυπες και τολμηρές δημιουργίες της δεκαετίας που διανύουμε.

Οι πιο πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν Κυριακή

Los domingos mueren más personas

(σκηνοθεσία: Iair Said)
08/11/2024, 19:30 – Αίθουσα Παύλος Ζάννας
Αργεντινή-Ιταλία-Ισπανία

Ο Νταβίντ, ένας γκέι Αργεντινός Εβραίος περί τα τριάντα, επιστρέφει για την κηδεία του θείου του στην πατρίδα από την Ιταλία όπου σπουδάζει. Παχουλός, μονήρης και άεργος, με μια ιδιότυπη αίσθηση του χιούμορ που φέρνει τους γύρω στα όρια της αμηχανίας, ο Νταβίντ περιφέρεται στο Μπουένος Άιρες κάνοντας τη μια γκάφα μετά την άλλη, ξοδεύοντας χρήματα που δεν έχει και ποντάροντας στην καλοσύνη των άλλων – και ιδίως της μητέρας του.

Δεύτερη μεγάλου μήκους (πρώτη μυθοπλασίας) του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ιαΐρ Σαϊδ, ο οποίος κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, η ταινία μάς συστήνει έναν απολαυστικό –ενίοτε ένοχα και επώδυνα απολαυστικό– ήρωα, που πασχίζει να ενηλικιωθεί και να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και την οικογένειά του. Το δηκτικό, πικρό χιούμορ της ταινίας και το τρυφερά χειροποίητο, απροσποίητα ειλικρινές αίσθημα που αποπνέει φέρνουν κατά νου σημαντικές στιγμές του ανεξάρτητου σινεμά και χαρίζουν στον θεατή ένα γλυκόπικρο χαμόγελο.

Παλιό, νέο, δανεικό

Algo viejo, algo nuevo, algo prestado

(Σκηνοθεσία: Hernán Rosselli)
03/11/2024, 19:00 – Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη
Argentina, España, Portugal

Μια απροσδόκητη ματιά στους «εγκληματίες της διπλανής πόρτας», το φιλμ του Χερνάν Ροσέλι μάς συστήνει μια οικογένεια που διευθύνει μια εξαιρετικά επιτυχημένη επιχείρηση παράνομων στοιχημάτων από το σαλόνι και την τραπεζαρία τους. Όταν πεθαίνει ο pater familias και επικεφαλής της επιχείρησης, οι γυναίκες του σπιτιού θα αναλάβουν τα ηνία, έχοντας να αντιμετωπίσουν όχι μόνο έριδες και βεντέτες αλλά και την απώλεια και το πένθος.

Σ’ αυτό το crime movie που μοιάζει να μην έχει όμοιό του, ο Ροσέλι διαπλέκει τα home movies της οικογένειας που βρίσκεται στο κέντρο της ιστορίας και τα αληθινά μέλη της, που μεταμορφώνονται σε ηθοποιούς και πρωταγωνιστές μιας ταινίας που μπερδεύει τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και αλήθειας. Ένα ευρηματικό, συναρπαστικό φιλμ, που μιλά μια απόλυτα καινούργια και γοητευτική κινηματογραφική γλώσσα και δεν σταματά να σε εκπλήσσει ώς το τέλος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Σκοτώστε τον τζόκεϊ

El Jockey

(Σκηνοθεσία: Λουίς Ορτέγκα)

 9/11/2024, 19:00 – Αίθουσα: Τώνια Μαρκετάκη

Ένας νεαρός αλλά ήδη θρυλικός τζόκεϊ έχει πάρει την κάτω βόλτα: αλκοόλ, καταχρήσεις και ατυχήματα τον έχουν φέρει στα πρόθυρα της καταστροφής, αλλά και αντιμέτωπο με τους μαφιόζους χρηματοδότες του – ενώ μάλιστα η σύντροφός του, επίσης διάσημη τζόκεϊ, περιμένει το πρώτο τους παιδί. Ένα σφοδρό ατύχημα θα τον ρίξει σε κώμα, όταν όμως ξυπνήσει τίποτα δεν θα είναι το ίδιο – και πρώτα απ’ όλα ο ίδιος, που σταδιακά μεταμορφώνεται σε γυναίκα.

Το να συνοψίσει κάποιος την πλοκή της νέας ταινίας του Αργεντινού Λουίς Ορτέγκα, μιας από τις πιο ιδιότυπες, χαρισματικές φωνές του λατινοαμερικάνικου σινεμά σήμερα, είναι εξίσου δύσκολο με το να δοκιμάσει να περιγράψει την πληθωρικά και ευφρόσυνα εκκεντρική αισθητική της: σε μια ριψοκίνδυνη επίδειξη του αστείρευτου ταλέντου του, ο Ορτέγκα οικοδομεί ένα παράδοξο, λοξό, σουρεαλιστικό σύμπαν μεταμορφώσεων που στοχάζεται πάνω σε ζητήματα έμφυλης ταυτότητας και κοινωνικών ρόλων, διαποτισμένο από μια υπέροχη camp αισθητική κι έναν πνευματώδη φορμαλισμό που συνομιλεί με τις καλύτερες στιγμές ενός Ρόι Άντερσον, ενός Τσάρλι Κάουφμαν, ενός Ντέιβιντ Λιντς και, βέβαια, με τις δυο εμφανέστερες αναφορές του – το σινεμά του Αλμοδόβαρ και του Καουρισμάκι. Ίσως η πιο sui generis, ακατάτακτη ταινία της χρονιάς, το Kill the Jokey υπερασπίζεται με παρρησία τον κινηματογράφο ως ένα πικρά χαμογελαστό, συναρπαστικό αίνιγμα.