Ο Bob Dylan, παρόλα τα 82 χρόνια του παραμένει πάντα δημιουργικός. Ένας πραγματικός καλλιτέχνης με ευαισθησίες. Πριν από λίγο καιρό “αποκάλυψε” το Rail Car, το νέο σιδερένιο γλυπτό το οποίο εκτίθεται στο Château La Coste, το υπαίθριο κτήμα Τέχνης, στην Προβηγκία της Γαλλίας σε μόνιμη εγκατάσταση. Το έργο του εκτίθεται μαζί με έργα κορυφαίων σύγχρονων καλλιτεχνών και αρχιτεκτόνων όπως οι Louise Bourgeois, Ai Weiwei, Tracy Emin και Tadao Ando.
Ο Bob Dylan κατά κόσμον Allen Zimmerman γεννήθηκε στο Duluth της Minnesota, είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς όλων των εποχών. Αποτελεί δε την κεντρική φιγούρα της ποπ κουλτούρας για περισσότερα από 60 χρόνια.
Πολλά από τα τραγούδια του μετατράπηκαν σε ύμνους πολλά κινήματα που ενέπνευσαν κινήματα αντιπολεμικά και υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων.
Έχει βραβευθεί με πολλές διακρίσεις και βραβεία μεταξύ των οποίων και το Νόμπελ φιλολογίας για τα ποιήματα του.
Κατά καιρούς έχει πει και γράψει πολλά και ενδιαφέροντα. Εμείς κάναμε μια συλλογή και σας τα παρουσιάζουμε.
“Τίποτα δεν είναι τόσο σταθερό όσο η αλλαγή”.
“Κανείς δεν είναι ελεύθερος, ακόμα και τα πουλιά είναι αλυσοδεμένα στον ουρανό”.
“Θεωρώ τον εαυτό μου κατ’ αρχήν ποιητή και δευτερευόντως μουσικό. Ζω ως ποιητής και θα πεθάνω ως ποιητής”.
“Φρόντισε να συντηρήσεις όλες σου τις αναμνήσεις, μιάς και δεν μπορείς να τις ξαναζήσει”.
“Η έμπνευση δύσκολα εμφανίζεται, γι’ αυτό θα πρέπει να την αρπάζεις όποτε την βρίσκεις”.
“Ποτέ δεν έγραψα ούτε ένα πολιτικό τραγούδι. Τα τραγούδια δεν μπορούν να σώσουν τον κόσμο. Το έχω βιώσει αυτό”.
“Επειδή σου αρέσει το έργο μου δεν σημαίνει ότι σου χρωστάω κάτι”.
“Μου αρέσει η Αμερική όπως όλοι. Αγαπώ την Αμερική, οφείλω να το ομολογήσω. Αλλά η Αμερική θα κριθεί”.
“Σε όλη τη ζωή μου, στο μόνο μέρος που ένιωθα ευτυχισμένος ήταν πάνω στη σκηνή”.
“Τα τραγούδια μου πάντα ακουγόντουσαν καλύτερα αυτοπροσώπως στις συναυλίες”.
“Χαίρομαι που πλέον αισθάνομαι καλύτερα. Νόμιζα ότι θα συναντούσα τον Elvis σύντομα”. (εννοούσε στον άλλο κόσμο)
“O θάνατος για μένα δεν σημαίνει τίποτα, αρκεί να πεθάνω γρήγορα”.
“Δεν αντέχω να βλέπω τον εαυτό μου στη τηλεόραση”.
“Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν λόγια καταπίεσης, μόνο μυαλά καταπίεσης”.
Πηγή-Αρχικό κείμενο: enikos/Ιωσήφ Αβράμογλου
