Ο Αντώνης Καφετζόπουλος ήταν καλεσμένος στο ¨Στούντιο 4″ το απόγευμα της Παρασκευής. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την καριέρα του, τη γνωριμία του με την Έλλη Λαμπέτη και τη ζωή του ως συνταξιούχος.

“Όταν ανέβηκα πρώτη φορά στην σκηνή ήμουν 30 χρόνων, αλλά μικροέδειχνα. Η Έλλη Λαμπέτη έλεγε ότι αν σε ένα έργο υπάρχει μια φράση που δεν καταλαβαίνεις για ποιο λόγο τη λες, τότε υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Ή δεν έχεις καταλάβει κάτι και πρέπει να φροντίσεις να το καταλάβεις πριν το πει το στόμα σου ή έχει κάνει λάθος ο συγγραφέας και πρέπει αυτή τη φράση να την κόψεις. Διάλεξε. Ουσιαστικά είναι, με άλλον τρόπο, αυτό που λέω εγώ στους νεότερους. Μην παίζετε θέατρο, δεν υπάρχει λόγος. Καταλάβετε αυτό που λέει το κείμενο και κάντε αυτό που λέει το κείμενο”, τόνισε ο Αντώνης Καφετζόπουλος και πρόσθεσε:

“Η Έλλη Λαμπέτη είναι ένας θρύλος. Νομίζω ότι σαν ηθοποιός ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της. Ήταν εξαιρετικά έξυπνη, εντός και εκτός σκηνής. Εκτός από αυτό νομίζω ότι ήταν πολύ επίμονη στη δουλειά, δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί της, ήταν τα πράγματα όπως έπρεπε να γίνουν. Ήταν σκληρή με τον εαυτό της και όταν είσαι απαιτητικός με τον εαυτό σου, είσαι και με τους άλλους. Δεν ήταν καθόλου ανασφαλής, κάθε άλλο. Η ίδια παρουσιαζόταν σαν ένα πρόσωπο εύθραυστο. Αλλά αυτό ήταν το που λέμε “πώς θα ήθελα να με βλέπουν”. Εξ ου και ο τρόπος που αντιμετώπισε το θέμα της αρρώστιας της – σε μια εποχή που δεν υπήρχαν θεραπείες και ιατρικά μέσα – ήταν ένας τρόπος πολύ σκληρού και θαρραλέου ανθρώπου. Έπαιζε χωρίς φωνητικές χορδές στην τελευταία της παράσταση”.