Ο Bruce Willis είχε επιδείξει πρώιμα συμπτώματα άνοιας, αλλά αυτά δεν διαγνώστηκαν καθώς θεωρήθηκε ότι επέστρεψε ο τραυλισμός που είχε από την παιδική ηλικία, όπως δήλωσε η σύζυγός του Emma Heming Willis.
«Ο Bruce πάντα τραύλιζε, αλλά ήταν καλός στο να το καλύπτει», δήλωσε η 46χρονη Heming Willis στο Town & Country σχετικά με τα πρώτα σημάδια της μετωποκροταφικής άνοιας του ηθοποιού.
Τα συμπτώματα της άνοιας του, είπε, «ξεκίνησαν με τη γλώσσα».
«Για τον Bruce, ξεκίνησε από τους κροταφικούς λοβούς του και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στο μετωπιαίο τμήμα του εγκεφάλου του. Επιτίθεται και καταστρέφει την ικανότητα του ατόμου να περπατάει, να σκέφτεται, να λαμβάνει αποφάσεις», εξήγησε.
«Καθώς η γλώσσα του άρχισε να αλλάζει, [φαινόταν ότι] ήταν απλώς ένα μέρος του τραυλισμού, ήταν απλώς ο Bruce», δήλωσε η Heming Willis στο πρακτορείο. «Ποτέ σε ένα εκατομμύριο χρόνια δεν θα σκεφτόμουν ότι θα ήταν μια μορφή άνοιας για κάποιον τόσο νέο».
Η μετωποκροταφική άνοια (FTD) είναι ένας περιεκτικός όρος για μια ομάδα ασθενειών που επηρεάζουν τους μετωπικούς και κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου – τις περιοχές που σχετίζονται με την προσωπικότητα, τη συμπεριφορά και τη γλώσσα, σύμφωνα με τη Mayo Clinic.
Όπως εξήγησε η Emma Heming Willis, «λέω ότι η μετωποκροταφική άνοια ψιθυρίζει, δεν φωνάζει. Είναι δύσκολο για μένα να πω: Εδώ τελείωσε ο Bruce και εδώ άρχισε να κυριαρχεί η ασθένειά του. Διαγνώστηκε πριν από δύο χρόνια, αλλά ένα χρόνο πριν, είχαμε μια χαλαρή διάγνωση της αφασίας, η οποία είναι ένα σύμπτωμα της νόσου, αλλά δεν είναι η νόσος».
Όπως εξήγησε η σύζυγος του 69χρονου σταρ, το τραύλισμα του Bruce είναι αυτό που αρχικά τον ώθησε να ασχοληθεί με την υποκριτική.
«Είχε σοβαρό τραυλισμό ως παιδί», είπε ο Heming Willis. «Πήγε στο κολλέγιο και ένας καθηγητής θεάτρου του είπε: Έχω κάτι που θα σε βοηθήσει. Από εκείνο το μάθημα, ο Bruce συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να απομνημονεύσει ένα σενάριο και να μπορεί να το λέει χωρίς να τραυλίζει. Αυτό ήταν που τον ώθησε στην υποκριτική».
Αυτές τις μέρες, η Heming Willis δήλωσε ότι είναι «πολύ καλύτερα από ό,τι ήμουν όταν λάβαμε για πρώτη φορά τη διάγνωση της μετωποκροταφικής άνοιας».
«Είχαμε τόσα πολλά σχέδια, τόσα όμορφα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε με τα κορίτσια μας, τόσα πολλά πράγματα που θέλαμε να ζήσουμε μαζί. Απλώς σκίζεις εντελώς αυτή τη σελίδα και μετά πώς ξαναγράφεις την ιστορία; Μαθαίνω πώς να παίρνω πίσω τον έλεγχο. Μπορεί να μην είναι η πιο όμορφη ιστορία που θα μπορούσα να σκεφτώ, αλλά υπάρχουν ρωγμές φωτός», επεσήμανε.
