Ο Γιάννης Μπέζος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Μίλησε μου» του Γιώργου Κουβαρά στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90.1 FM». Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την τηλεόραση, το θέατρο και την πολιτική.

«Δεν είναι υποχρεωτικό να γελάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ όπως συνηθίζει η ελληνική τηλεόραση που έχει γίνει ένα αφρόλουτρο γενικά πρωινό που δεν αποκαλύπτει τίποτα και διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι θα γίνει πολύ βαρετό σε δύο τρία χρόνια. Ελπίζω να γίνει και ανύπαρκτο! Είναι σαν ένα περίπτερο που πουλάει μόνο τσιχλόφουσκες. Με ενοχλεί η ανοησία σε όλα, κυρίως στις πρωινές εκπομπές που ασχολούνται με ό,τι πιο ανόητο υπάρχει», είπε αρχικά ο Γιάννης Μπέζος.

Και συνέχισε: «Οι σειρές είναι αναβαθμισμένες, θα έλεγα αρκετά, και αυτό πρέπει να το πιστώσουμε και στην τηλεόραση και στους δημιουργούς και στο κοινό που τους ακολουθεί.

Μου άρεσε η Παραλία, οι Ψυχοκόρες, η Έρημη χώρα, το Ναυάγιο. Υπάρχουν σειρές καλές που μπορούν να αφήσουν ένα αποτύπωμα. Ή παλιότερα η ΕΡΤ, έκανε Τα καλύτερά μας χρόνια. Υπάρχει υλικό. Θέλει συγγραφείς που να μην φοβούνται το πολιτικώς ορθό. Και υπάρχει το θέμα ότι δεν έχουμε κωμωδίες γιατί υπάρχει αυτός ο φόβος. Η κωμωδία αν δεν ενοχλήσει δεν έχει νόημα».

Στη συνέχεια ο Γιάννης Μπέζος μίλησε για τους Απαράδεκτους και τον ρόλο του γκέι που ενσάρκωσε τη δεκαετία του 90:

«Δεν με απασχολούσε στη διαδικασία του πώς θα γίνει. Δεν μας απασχόλησε ποτέ πώς θα το δεχτεί το κοινό παρά τις ανησυχίες της παραγωγής. Το αγαπούσαμε αυτό. Δεν το κάναμε ούτε για να γίνουμε πλούσιοι ούτε για να κοροϊδέψουμε φυσικά. Εφόσον πραγματεύτηκε με τόσο ωραίο τρόπο είχε την απήχηση που είχε. Φαντάζεστε σήμερα να έχουμε ένα σίριαλ με έναν γκέι; Θα χαλούσε ο κόσμος! Τι θα λέει ο γκέι, τι θα λένε οι άλλοι για τον γκέι, όλα αυτά θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι ελαφρά και δείχνουν πόσο φοβισμένοι είμαστε. Παριστάνουμε τους απελευθερωμένους, είναι βέβαιο. Με ρώτησαν τις προάλλες για το νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους.

Αυτός ο μεγάλος ενθουσιασμός κάποιων είναι ύποπτος. Παραμένουμε συντηρητικοί. Εγώ παραμένω με τις επιφυλάξεις μου. Δεν σημαίνει ότι δεν θέλω. Δεν πατάς ένα κουμπί και γίνεσαι απελευθερωμένος. Είμαι μεγαλωμένος με στερεότυπα, προσπαθώ να τα ξεπεράσω».