Ο γάμος της Jennifer Lopez και του Ben Affleck στην Τζόρτζια «ήταν πραγματικά παράδεισος», καθώς οι νεόνυμφοι μοιράστηκαν με τους θαυμαστές τους μια σειρά από ρομαντικές εικόνες από τον γάμο τους στο νότο, όταν επέστρεφαν από το μήνα του μέλιτος στην Ιταλία.

Η Lopez ήταν μια νύφη με θετική λάμψη ενώ περπατούσε στο διάδρομο με τον σύζυγό της κάτω από μια απίστευτη οροφή με λουλούδια, αφού είπε “I do” μπροστά σε μια μικρή ομάδα φίλων και οικογένειας στο κτήμα 8 εκατομμυρίων δολαρίων που αγόρασε όταν άρχισαν να βγαίνουν για πρώτη φορά πριν από 20 χρόνια.

Η Jennifer Lopez ενημέρωσε τους ‘φίλους της’ μέσω email σε όλους όσοι έχουν εγγραφεί στο site της. Και έγραψε ένα κείμενο αναφερόμενη στα συναισθήματα, τις σκέψεις και όλα όσα έγιναν την εβδομάδα του γάμου τους με τον Ben.

Έγραψε συγκεκριμένα:

“Αυτός είναι ο παράδεισος. Aκριβώς εδώ. Είμαστε σε αυτό τώρα“.

Αυτό είπε το βράδυ της δεξίωσης του γάμου μας στην ομιλία του ο Βen, και σκέφτηκα… ‘πόσο τέλειο‘, γιατί το έγραψε για μια ταινία που σκηνοθέτησε με τίτλο “Live By Night” αλλά είναι έκφραση αγαπημένη μου.

Την εβδομάδα του γάμου μας έβρεχε κάθε μέρα, το ηλιοβασίλεμα. Όλοι ανησυχούσαν για τη ζέστη, τις λεπτομέρειες, εάν οι καλεσμένοι θα έφταναν όλοι στην ώρα τους κ.λπ. — για να μην αναφέρουμε τις βροντές και τις αστραπές που μας επισκέπτονταν κάθε μέρα, σχεδόν την ίδια ώρα που θα ξεκινούσε το Σάββατο η τελετή. Για να μην πούμε, ακόμη, πως όλοι μας είχαμε στομαχικές ενοχλήσεις μέχρι λίγο πριν από το γάμο, αλλά και για τις υπόλοιπες απροσδόκητες αναποδιές πριν από την τελετή του γάμου μας.

Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα κάποια αμφιβολία. Όλη την εβδομάδα ένιωθα βέβαιη ότι βρισκόμασταν στα χέρια του Θεού… και όλα θα κυλήσουν ήρεμα.

Στις έξι σαράντα πέντε, ημέρα Σάββατο, στις 20 Αυγούστου, ο ήλιος έλαμψε, ρίχνοντας τις ακτίνες του σαν μικρά διαμαντάκια που χορεύουν πέρα ​​από το ποτάμι πίσω από τον αυτοσχέδιο χώρο στην αυλή που θα τελείτο ο γάμος μας. Ο ουρανός ήταν καταγάλανος, και τα μακρινά σύννεφα είχαν χρώμα καθαρό λευκό. Καθώς ο ήλιος έδυε πίσω από τις βελανιδιές ένα ζεστό αεράκι σάρωσε το γρασίδι όπου κάθονταν οι στενοί συγγενείς και οι φίλοι μας και, επιτέλους, ξεκίνησα να κατεβαίνω τις σκάλες… που με οδηγούσαν σε αυτό που πραγματικά θέλαμε να συμβεί…

Ο Ben και εγώ ζητήσαμε να παίξουν ως τραγούδι γάμου-το αγαπημένο μας τραγούδι που μας σημάδεψε πριν από είκοσι χρόνια… το “True Companion” του Marc Cohn. Ο Ben δεν το ήξερε, αλλά εγώ ζήτησα από τον Marc να του κάνει έκπληξη τραγουδώντας το στο γάμο μας και ήταν τόσο υπέροχος και γενναιόδωρος που ήρθε και μας το αφιέρωσε.

Όμως όσο προχωρούσα στον “διάδρομο” το πρώτο τραγούδι που με συνόδευε δεν ήταν το «True Companion». Ήταν το «The Things We’ve Handed Down» – ένα τραγούδι αφιερωμένο στα παιδιά- και ήταν η τέλεια επιλογή καθώς και τα πέντε παιδιά μας προηγήθηκαν. Αυτά τα είκοσι χρόνια που πέρασαν, έφεραν κοντά τα όνειρα της νιότης μας αλλά και αυτά της ενήλικης ζωής μας αλλά και της οικογένειας που αγκαλιάσαμε την ημέρα του γάμου μας. Δεν παντρευόμασταν μόνο ο ένας τον άλλον. Τα παιδιά μας παντρεύτηκαν τη νέα οικογένεια. Ήταν οι μόνοι άνθρωποι που ζητήσαμε να μας υποστηρίξουν στο πάρτι του γάμου μας. Προς μεγάλη μας τιμή και χαρά, συμφώνησαν και το έκαναν.

Καθώς η μεγαλύτερη από τα παιδιά μας ολοκλήρωσε τη βόλτα της, ο Marc ξεκίνησε το «True Companion», ένα τραγούδι που ακούσαμε για πρώτη φορά μαζί και ήταν σαν το χθες να είναι για πάντα στη ζωή μας, παράξενα, όμορφα, μυστηριωδώς θεϊκά.

Αργότερα ο Ben μου εκμυστηρεύτηκε ότι όταν άκουσε τον Marc Cohn να ερμηνεύει το τραγούδι συγκλονίστηκε… και του ‘επέτρεψε’ να νιώσει τον τρόπο που και οι δύο δρόμοι που είχαμε περπατήσει βρήκαν, αναπόφευκτα, τον δρόμο τους. Συνέχισε δε να μου λέει πως όταν με είδε να εμφανίζομαι στην κορυφή της σκάλας εκείνη τη στιγμή, ήταν και τα δύο απολύτως λογικά, ενώ παράλληλα ήταν δύσκολο να το πιστέψει… σαν το ομορφότερο όνειρο, όπου το μόνο που θέλεις είναι να μην ξυπνήσεις ποτέ. Θα είχα πολλές αντίστοιχες σκέψεις, αλλά έπρεπε να επικεντρωθώ στο να μην σκοντάψω πάνω στο φόρεμά μου. Πλησιάζοντας τον Ben και βλέποντας το πρόσωπό του οι παλιές πληγές επουλώθηκαν και το βάρος του παρελθόντος έφυγε πάνω από τους ώμους μου. Ο κύκλος έκλεισε. Ένας πλήρης κύκλος… και σε καμία περίπτωση όπως το είχαμε σχεδιάσει. Ήταν πολύ καλύτερα.

ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΓΑΜΟΥ

Η ΠΡΟΒΑ ΤΟΥ ΓΑΜΗΛΙΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ

Ο Ben κι εγώ γελάσαμε το προηγούμενο βράδυ. Είχαμε παντρευτεί και οι δύο στις προηγούμενες ‘ζωές’ μας και δεν είμαστε πια ακριβώς παιδιά, όπως παλιά, όταν ήμασταν ζευγάρι. Πρόσφατα είχα διαβάσει κάτι που έγραψε ο Rainer Marie Rilke για την αγάπη στο έργο του «Γράμματα σε έναν νεαρό ποιητή». Έλεγε… ότι κάποιος πρέπει να είναι έτοιμος για αγάπη. «Το να αγαπήσει ένας άνθρωπος τον άλλο είναι το πιο δύσκολο έργο. Είναι η δουλειά για την οποία όλες οι άλλες ‘εργασίες’ είναι απλώς προετοιμασία». Το να μπορείς να αγαπάς κάποιον και να θέλεις να είσαι εσύ ο ίδιος καλύτερος γι’ αυτόν και μόνο. Να τον κάνεις ευτυχισμένο, γιατί το να δίνεις αγάπη σε κάνει πιο χαρούμενο από το να παίρνεις. Αυτή είναι αληθινή υπέροχη ενήλικη αγάπη.

Ο Rilke πίστευε ότι η αγάπη πρέπει να μαθαίνεται και ο χρόνος μάθησης είναι μεγάλος. Κάποιος πρέπει να ολοκληρωθεί για χάρη ενός άλλου ατόμου, έτσι ώστε δύο μοναξιές να «συνορεύουν, να προστατεύουν και να χαιρετούν η μία την άλλη». Η συγχώνευση και η πλήρης ‘παράδοση’ απαιτεί σοφία, αυτογνωσία και είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί όσο υπάρχει η φωτιά της νεανικής ανυπομονησίας.

ΔΕΞΙΩΣΗ

Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του καθενός είναι διαφορετική και όλοι έχουμε τους δρόμους μας να ταξιδέψουμε. Δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι ίδιοι. Αλλά για εμάς, αυτό ήταν το τέλειο timing.

Την επόμενη μέρα, μαζευτήκαμε όλοι για ένα νόστιμο brunch δίπλα στη λίμνη.

Για όσους ενδιαφέρονται για αντίστοιχα θέματα, έχω λεπτομέρειες για το τι κάναμε διακοσμητικά για κάθε μία από τις τρεις μέρες. Το σχεδίασα και θα μπορούσα εύκολα να μιλάω και να εξηγώ το πώς έγιναν για μέρες! Ήθελα κάθε μέρα να έχει τη δική της προσωπικότητα, αλλά παράλληλα να ταιριάζει στο σκηνικό στο οποίο βρισκόμασταν για το Σαββατοκύριακο: να δημιουργούνται ‘δονήσεις’ σπιτικές, ρουστίκ country-chic.

Παρακαλώ ενημερώστε με τι θέλετε να μάθετε ή οτιδήποτε σας ενδιαφέρει και θα στείλω ανεπιθύμητη αλληλογραφία στα in-box σας με απαντήσεις σε επόμενο email μου. 😜

Πριν από χρόνια, δεν είχαμε ιδέα ότι ο δρόμος μπροστά θα σήμαινε να περιηγηθείς σε τόσους πολλούς λαβύρινθους και να είχε τόσες πολλές εκπλήξεις, ευλογίες και απολαύσεις. Όλα κορυφώθηκαν σε αυτή τη στιγμή, μια από τις πιο τέλειες της ζωής μας. Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι. Εύχομαι σε όλους σας το ίδιο είδος ευτυχίας… το είδος που κερδίσατε με κόπο που είναι πιο γλυκό για το ταξίδι που προηγήθηκε.

Σας αγαπάμε παιδιά… για πάντα… OnTheJLo 🤍