Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Όλα για τη Ζωή μας». Η κόρη της Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου επισήμανε η απώλεια της μητέρας της ήταν το μεγάλο τεστ που θα έκρινε εάν θα έπαιρνε ξανά τον δρόμο του εθισμού στις ουσίες και το αλκοόλ, ενώ τόνισε πως εδώ και 20 χρόνια είναι καθαρή.

«Ήταν ένα τεστ η απώλεια της μάνας μου, που είναι ένα σοκαριστικό γεγονός, και θα μπορούσα εύκολα να ξαναγυρίσω σε αυτό τον πόνο», εξομολογήθηκε.

Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου περιέγραψε το πώς πήρε την απόφαση να βάλει τέλος στον εθισμό, κάνοντας λόγο για μία δύσκολη διαδικασία.

«Κλείστηκα στο σπίτι, στη φύση. Εξαφανίστηκα απ’ όλους και απ’ όλα. Άρχισα να πονάω, να υποφέρω, να τα βλέπω όλα χάλια, αλλά να μένω εκεί, μόνη μου. Αυτό ένιωθα ενστικτωδώς ότι ήθελα να κάνω», δήλωσε.

«Ήμουν ανασφαλής μικρή, πολύ. Δεν ένιωθα ότι έπαιρνα την αγάπη που ήθελα, ήθελα την προσοχή. Νιώθεις ότι είσαι το επίκεντρο, ότι αλλάζει η ζωή σου…», είπε για την περίοδο που είχε εθιστεί.

Μαζί με την απεξάρτηση από τις ουσίες η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου «έκοψε» και από το «τοξικό κοινωνικό ψεύτικο γίγνεσθαι», όπως είπε χαρακτηριστικά.

«Έφυγε από τον κόσμο αυτό που ζει κάπως περίεργα. Αυτό με απελευθέρωσε και είδα διαφορετικά τα πράγματα», είπε.

«Ο εθισμός αλλοιώνει τον χαρακτήρα σου. Είχα αλλοιωθεί. Ο χαρακτήρας μου ήταν άλλο πράγμα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είμαι τώρα. Δεν έχεις συναίσθημα, δεν θες να νιώσεις, φοβόμαστε να νιώσουμε», συμπλήρωσε.

«Ο πατέρας μου έπαθε σοκ, η μητέρα μου με στήριξε ψυχολογικά»

Κομβικό σημείο στη διακοπή του εθισμού παίζει η οικογένεια, η οποία θα πρέπει να δράσει με τρόπο υποστηρικτικό και να καταλάβει τους λόγους που το άτομο οδηγήθηκε στον εθισμό.

«Το είπα στον πατέρα μου, γιατί δεν είχε ιδέα τι έκανα. Του είπα «έχω κάνει αυτό και αυτό, θέλω να το ξέρεις, γιατί αν το ακούσεις θέλω να ξέρεις τι να πεις». Έπαθε σοκ. Η μητέρα μου με στήριξε ψυχολογικά. Τους τα είπα όλα, ότι έχω κάνει», είπε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

Στη συνέχεια αποκάλυψε ποια ήταν πιο δύσκολη στιγμή που βίωσε κατά τη διάρκεια της απεξάρτησης.

«Πονούσα πολύ ψυχικά. Είχα αγοραφοβία, δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι, γιατί είχα μάθει αλλιώς. Ήμουν κλεισμένη στο σπίτι, πολύ κλάμα, πολύ μόνη μου. Δεν λύγισα, δεν το σκέφτηκα καν αυτό. Είχα μπει σε μηχανισμό να βιώσω όλο τον πόνο, να πάω στον πάτο του πόνου, στο βαθύ μου σκοτάδι και να αρχίσω σιγά σιγά να με ανακαλύπτω ξανά», δήλωσε.