H διάσημη Ισπανίδα ηθοποιός και αγαπημένη πρέσβειρα της Lancôme Penélope Cruz μάς χαρίζει μια συνέντευξη γεμάτη καλή διάθεση, μυστικά ομορφιάς και σχέδια για το παρόν και το μέλλον, που φαίνεται να έχει υποσχεθεί στον εαυτό της ότι θα απολαύσει περισσότερο από ποτέ.
Στα 47 της χρόνια η Penélope Cruz συνεχίζει να βρίσκεται στην κορυφή της καριέρας της. Και δεν την αφήνει να φθαρεί. Η Μαδριλένα σταρ ξεχειλίζει αυτοπεποίθηση και ηρεµία. Συνδυάζει και υπερασπίζεται την υγιή συνύπαρξη των βιοµηχανιών καλλυντικών, µόδας και σινεµά, οι οποίες χρησιµεύουν ως µια κοινή πλατφόρµα προώθησης. Σ’ αυτήν τη συνάντηση µε το περιοδικό InStyle µάς µιλά για την εξέλιξή της ως ηθοποιού που διψά για νέα πεδία δράσης, από τη µαύρη κωµωδία έως το ακραίο δράµα, για το πάθος της για πλούσια πρωινά αλλά και για την άγνωστη πλευρά της ως στυλίστριας. Ναι, της αρέσει πολύ να φροντίζει τις κουπ των συναδέλφων της στον κινηµατογράφο. Και στον ορίζοντα υπάρχει ένα όνειρο… Να σκηνοθετήσει κάποια µέρα µια ταινία µεγάλου µήκους. Στο δε παρόν υπάρχει ένας σκοπός: να απολαµβάνει αυτό που αναβλύζει από µέσα της όταν βρίσκεται µπροστά στην κάµερα. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, µας υποδέχεται η αγαπηµένη Penélope Cruz, η οποία υπήρξε το πρώτο εξώφυλλο του ισπανικού InStyle τον Οκτώβριο του 2004. Η ηθοποιός επιστρέφει µε την ίδια δύναµη, µε µια αίσθηση µεγαλύτερης ωριµότητας και µε το πάντα λεπτό χιούµορ της.
Έχουν περάσει 17 χρόνια από εκείνη την πρώτη φορά που φωτογραφηθήκατε για το ισπανικό InStyle…
Τη θυµάµαι εκείνη τη φωτογράφιση. Φορούσα ένα µπλε πετρόλ φόρεµα της Nina Ricci. Ηταν µια όµορφη εµπειρία. Και είµαι πολύ ευγνώµων στο InStyle, γιατί µε στήριξε τόσο πολύ από την αρχή. Υπάρχει πολύς κόσµος που µε έχει βοηθήσει να είµαι στην επικαιρότητα. Αυτό που κάνω δεν είναι δουλειά µοναχική, αλλά απόλυτα οµαδική. Τα εξώφυλλα των περιοδικών παίζουν θεµελιώδη ρόλο στην προώθηση των ταινιών µας και οπωσδήποτε στη σχέση µου µε τη Lancôme.
Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης εκπέμπατε ηρεμία και έλεγχο. Η εμπειρία τελικά αποτελεί «πτυχίο».
Σε µια φωτογράφιση πρέπει να εκπέµπεις συναισθήµατα δύναµης και σιγουριάς, όµως µέσα µου συχνά γελάω µε τον εαυτό µου. Με σοκάρει πολλές φορές το γεγονός ότι η οµάδα εισπράττει µια αίσθηση γενικότερου ελέγχου. Αν άκουγαν τη φωνή που υπάρχει µέσα στο κεφάλι µου, τα πράγµατα που λέω στον εαυτό µου… (γέλια)
«Στο κομμωτήριο της μητέρας μου έμαθα να κόβω
μαλλιά, να τα βάφω, να αποτριχώνω, να κάνω μπούκλες.
Έχει περάσει πολύς κόσμος από τα χέρια μου».
Όταν παίζεις σε µια ταινία, ντύνεσαι µια άλλη προσωπικότητα, έχεις µια διαφορετική ελευθερία. Μια φωτογραφική πόζα όµως αποτελεί ένα πεδίο πιο ασαφές, όπου είσαι µεν εσύ στη φωτογραφία, αλλά όχι στην ολότητά σου. Είναι µια περίεργη στιγµή. Γι’ αυτό έχει σηµασία να υπάρχει χιούµορ στις φωτογραφίσεις. Αλλά, προσέξτε, η δική µου αίσθηση του χιούµορ –η οποία σαφώς µου δίνει δύναµη– δεν επισκιάζει ούτε µειώνει στο ελάχιστο τον σεβασµό που τρέφω για όλους τους σχεδιαστές και την αγαστή σχέση µεταξύ κινηµατογράφου και µόδας.
Θα μπορούσατε να μας εξομολογηθείτε κάτι από αυτά που σας λέει αυτή η εσωτερική φωνή;
Λίγα πράγµατα, γιατί δεν θα ήθελα να αφαιρέσουµε κάτι από την όλη αίγλη του στησίµατος, της πόζας δηλαδή. (γέλια) Το µόνο που µπορώ να σας πω είναι ότι ο µικρός µου αδελφός –11 χρόνια µικρότερός µου– έχει πολλή πλάκα και γελά σχεδόν µε όλες τις φωτογραφίες που βγάζω. Κατά καιρούς, του στέλνω εικόνες µόνο και µόνο για να µε… ζορίσει λίγο. Όπως είπα, πιστεύω ότι είναι σηµαντικό να έχουµε χιούμορ και να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη. Όταν κάνω φωτογραφίσεις θέλω οι φωτογραφίες να βγαίνουν όµορφες και όλοι όσοι συµµετέχουν να αισθάνονται ικανοποιημένοι.
Αναφερθήκατε στη σχέση σας με τη Lancôme, την εταιρεία ομορφιάς της οποίας είστε πρέσβειρα περίπου 11 χρόνια. Είναι σχεδόν γάμος…
Αυτός ο δεσµός είναι όντως πολύ σηµαντικός για µένα. Το Trésor ήταν το πρώτο άρωµα που µου έκαναν δώρο οι γονείς µου όταν ήµουν 15 ετών. Θυµάµαι ότι µικρή είχα δει τη διαφηµιστική καµπάνια της Lancôme µε την Isabella Rossellini φωτογραφηµένη από τον Peter Lindbergh. Με είχε εντυπωσιάσει πολύ. Στην πραγµατικότητα, δοκίµασα το άρωµα σε ένα κατάστηµα λόγω της εντύπωσης που µου είχε κάνει η διαφήµιση. Με έκανε λοιπόν να ονειρεύοµαι τότε, και τώρα να που… είµαι εγώ το πρόσωπο του Trésor, είναι ένα όνειρο που πραγµατοποιήθηκε! Συνεργάζοµαι τόσα χρόνια µε την εταιρεία αυτή που νιώθω µεγάλη εκτίµηση για τους ανθρώπους της. Τους αποκαλώ «οικογένεια».
Ως αποτέλεσμα αυτής της «συγγένειας», έχετε μετατραπεί σε γκουρού ομορφιάς για τις φίλες σας;
Σε ό,τι αφορά το επάγγελµά µου βασίζοµαι σε φίλες που κατέχουν πολλά για την οµορφιά. Αλλά, ναι, λατρεύω να τις βάφω, να τις χτενίζω και να τις περιποιούµαι. Αλλωστε, µεγάλωσα σε κοµµωτήριο και αυτό είναι κάτι που δεν το ξεχνάς ποτέ. Εδωσα µεγάλη προσοχή και έµαθα πώς να κουρεύω, να βάφω, να αποτριχώνω, να κάνω µπούκλες… Ουσιαστικά, όποιον βλέπω του κόβω τα µαλλιά. Πολλοί άνθρωποι του σινεµά έχουν περάσει από τα χέρια µου. (γέλια) Κάποτε έκανα τα µαλλιά και το µακιγιάζ της Salma (Hayek) για µια πρεµιέρα στο σπίτι της. Ξαφνικά, έσβησαν τα φώτα και µου είπε: «Επείγον, σώσε µε!» Είναι ένας κόσµος που µου αρέσει. Πρώτα µε δίδαξε η µητέρα µου και τώρα η Lancôme. Μου έµαθαν να φροντίζω καλύτερα το δέρµα µου, να το προστατεύω από τον ήλιο, να το ενυδατώνω και, φυσικά, να αφαιρώ το µακιγιάζ µου πριν πάω για ύπνο.
Μέσα στο άγχος των γυρισμάτων παραλείπετε κάποια από αυτές τις εντολές;
Οχι, φροντίζω ακόµα περισσότερο τον εαυτό µου, όχι µόνο το δέρµα µου. Τρώω πολύ καλά, δεν πίνω αλκοόλ και δεν καπνίζω. Για µένα, η διατροφή είναι πολύ σηµαντική, ειδικά από τότε που έγινα µητέρα. Αρχισα να µαθαίνω πώς να διατρέφοµαι σωστά, όχι για να χάσω βάρος ή για να παχύνω, αλλά για την καλή υγεία µου.
Ας κάνουμε ένα τεστ. Ξυπνάτε το πρωί και παίρνετε πρωινό…
Θυμάστε την πρώτη σκηνή στο Los Αmantes Pasajeros, όπου λέω στον Antonio Banderas ότι τρώω πολλά αβγά; Λοιπόν, ο Pedro έγραψε αυτόν τον διάλογο ως ένα αστείο για μένα, γιατί ακριβώς έτσι είναι. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη άρχισα να τα τρώω μανιωδώς για πρωινό, σε ομελέτες, τηγανητά ή βραστά, με ένα τοστ από αλεύρι ντίνκελ και αβοκάντο, ένα φλιτζάνι τσάι και ελάχιστα άλλα. Και έτσι συνεχίζω. Καμιά φορά προσπαθώ να αλλάξω, αλλά δεν τα καταφέρνω. (γέλια) Και για την ιστορία, το θέμα με τα αβγά και τη χοληστερόλη είναι λίγο μύθος. Εγώ δεν είχα ποτέ υψηλή χοληστερόλη.
Μήπως αυτή η μανία έχει να κάνει με το πέρασμα των χρόνων;
Σας πήρα συνέντευξη όταν ήσασταν πολύ νέα και μου είχατε πει ότι αυτό που σας σόκαρε περισσότερο στο Χόλιγουντ ήταν η επιμονή των δημοσιογράφων να σας ρωτούν αν φοβάστε να γεράσετε… Mου προκαλούσε γέλιο αυτή η ερώτηση. Μου φαινόταν η πιο περίεργη στον κόσμο. Σκεφτόμουν, γιατί με ρωτάνε κάτι τέτοιο ενώ είμαι μόλις 25 ετών; Δεν απάντησα τότε και δεν απαντώ ούτε τώρα. Αυτό που θα ήταν πραγματικά ανησυχητικό είναι το να μη μεγαλώνω, έτσι δεν είναι; Το μόνο που προσπαθώ να κάνω τώρα είναι να φροντίζω τον εαυτό μου για να παραμείνω καλά και να συνεχίσω να υποδύομαι χαρακτήρες που πριν δεν μπορούσα. Ποτέ δεν σκέφτηκα να πω ψέματα για την ηλικία μου.
Ενας από αυτούς τους χαρακτήρες βρίσκεται στο Madres Paralelas, την έβδομη ταινία σας με τον Alomodóvar. Πώς θα περιγράφατε μια μέρα δουλειάς μαζί του;
Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω. Περισσότερο από το να πηγαίνεις σε έναν τόπο, το να είσαι σε γύρισμα με τον Pedro σημαίνει να μπαίνεις σε μια ενέργεια. Εχουμε εκπληκτική επικοινωνία, σχεδόν διαβάζουμε ο ένας τη σκέψη του άλλου. Αγαπάμε και σεβόμαστε βαθιά ο ένας τον άλλον και αυτό το εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο. Κάθε φορά που συνεργάζομαι μαζί του το απολαμβάνω σαν να είναι η πρώτη φορά.
Γίνεται πολύς λόγος για τα συναισθηματικά ταξίδια σας στις ταινίες. Λιποθυμήσατε στα γυρίσματα της ταινίας Everybody Knows (2018) του Asghar Farhadi και χρειάστηκε να έρθει ασθενοφόρο.
(γέλια) Αυτό είναι αλήθεια, δεν το θυμόμουν. Δεν είναι ότι πέφτω σε έκσταση, αλλά μου αρέσει να μπαίνω στο βάθος των χαρακτήρων. Είναι ένας φόρος τιμής στην ιστορία που αφηγούνται και στους ανθρώπους που έχουν ζήσει παρόμοιες ιστορίες. Μερικές φορές ο Pedro, όταν με βλέπει να παίζω, μου λέει: «Ανησυχώ, δεν θέλω να υποφέρεις». Τον καθησυχάζω. Εκείνος δουλεύει με όλη του την καρδιά κάνοντας πρόβες με το cast επί μήνες, με όλα τα επιμέρους τμήματα της δουλειάς. Είναι σαν να διακυβεύεται η ζωή του. Γι’ αυτό μου αρέσει να είναι απαιτητικός μαζί μου. Ξέρω ότι θα είναι πάντα το δίχτυ ασφαλείας μου, ότι δεν θα με αφήσει να χάσω το μυαλό μου. Και δεν πρόκειται ούτε εγώ να το αφήσω να χαθεί, γιατί φροντίζω τον εαυτό μου. Ακούγεται σκληρό, αλλά έτσι είναι: για μένα ο πόνος του χαρακτήρα είναι ένα δώρο. Και μου αρέσει να κάνω αυτό το συναισθηματικό ταξίδι με τον Pedro, γιατί νιώθω πολύ προστατευμένη από εκείνον.
Κάποια στοιχεία για τον χαρακτήρα που υποδύεστε στο Madres Paralelas;
Δεν έχει καμία σχέση με άλλους χαρακτήρες που έχω παίξει με τον Pedro. Πρόκειται για μια φωτογράφο στην οποία συμβαίνουν τα πάντα. Μια γυναίκα της πόλης που όμως μεγάλωσε σε ένα χωριό και είναι πολύ δεμένη μ’ αυτό. Επρεπε μάλιστα να φροντίσει η ίδια τον εαυτό της από πολύ μικρή ηλικία.
Εκτός από το Los Abrazos Rotos και το σύντομο cameo στο Los Amantes Pasajeros, στις άλλες πέντε ταινίες που έχετε κάνει με τον Almodóvar παίζατε τη μητέρα…
Είναι αλήθεια. Νομίζω ότι υπάρχουν και υπήρξαν πολύ σημαντικές γυναίκες στη ζωή του Pedro: η μητέρα του και οι αδερφές του. Τις θαυμάζει πολύ και είχαν μεγάλη επιρροή πάνω του. Δεν εκπλήσσομαι. Η μητέρα του ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο πρόσωπο – είχα την τύχη να τη γνωρίσω και στη συνέχεια να την υποδυθώ στο Dolor y Gloria. Είναι ένας φόρος τιμής στη γυναίκα.
Εσείς ως μητέρα πώς βιώνετε την πανδημία; Ποιο ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα στη διάρκεια αυτής της περίπλοκης περιόδου;
Χαίρομαι ιδιαίτερα που τα παιδιά επέστρεψαν στο σχολείο. Τα παιδιά του κόσμου είναι τα πρώτα που υποφέρουν από αυτή την κατάσταση. Καθώς συνηθίζουν σχεδόν τα πάντα, σοκάρονται που για εμάς τους ενήλικες είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε κάτι τέτοιο. Η ικανότητά τους να προσαρμόζονται είναι εκπληκτική και μας δίνουν πολλά μαθήματα υπευθυνότητας. Και δεν μιλώ μόνο για τα δικά μου παιδιά. Εκείνο που με ανησυχεί είναι ότι αυτή η δυσφορία θα βγει κάποια στιγμή, κάπως!
Νιώσατε φόβο;
Φυσικά. Είναι συγκλονιστικό να σκέφτεσαι όλους εκείνους που έχουν πεθάνει και εκείνους που έχουν μείνει με βλάβες από την ασθένεια. Ευτυχώς, υπάρχουν περισσότερες ελπίδες τώρα με τα εμβόλια, αλλά η κατάσταση ήταν τρομερή.
Οι τελετές απονομής βραβείων και τα κόκκινα χαλιά έχουν επίσης γίνει αρκετά περίπλοκα… Συναντηθήκατε με τον Antonio Banderas στα βραβεία Goya, παρουσιάζοντας ένα βραβείο.
Μου άρεσε αυτό που έκανε. Επίσης, μίλησα πολύ μαζί του όσο προετοιμαζόταν για το γκαλά, και ο καημένος δεν κοιμόταν καν. Αυτό το ξέρω γιατί μερικές φορές λάμβανα μηνύματά του στις 2 το πρωί. Δεν ξέρω πού βρίσκει τόση ενέργεια ο Antonio. Φτάνει πάντα στο πλατό με το ίδιο καλό πρόσωπο, δεν γερνάει, δεν φαίνεται ποτέ κουρασμένος ή αγχωμένος. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει. (γέλια)
Παίζετε μαζί στην ταινία Competencia Oficial, των Αργεντινών σκηνοθετών Gastón Duprat και Mariano Cohn, όπου, παρεμπιπτόντως, σας είδαμε με πολλά, σγουρά μαλλιά.
Αγαπώ τον χαρακτήρα μου επειδή είναι μια επικίνδυνη τρελή, η πιο εγωκεντρική γυναίκα που έχετε γνωρίσει ποτέ. Είναι ανυπόφορη, δεν ακούει κανέναν, λέει μόνο τη γνώμη της και νομίζει ότι ξέρει περισσότερα από όλους τους άλλους. Τη φανταστήκαμε ως μια εγωμανή που αποφασίζει να δειπνήσει μόνη της σε ένα εστιατόριο την παραμονή των Χριστουγέννων. Ολα αντίθετα με το ρεύμα. (γέλια) Αφόρητη. Ηταν πολύ διασκεδαστικό να την ενσαρκώνω. Απόλαυσα τα γυρίσματα με τον Antonio Banderas και τον Αργεντινό ηθοποιό Oscar Martínez, οι οποίοι υποδύονται δύο αστέρες που μισιούνται και τους αρέσει να στήνουν παγίδες ο ένας στον άλλον. Ανυπομονώ να κυκλοφορήσει η ταινία. Είναι ένας ασυνήθιστος χαρακτήρας αυτός στην καριέρα μου και είναι ακριβώς αυτό που αναζητώ τώρα, δηλαδή να κάνω πολύ διαφορετικά πράγματα.
Οπως τo να σκηνοθετήσετε μια ταινία μεγάλου μήκους;
Αυτό είναι ένα ακόμη όνειρο, από την εφηβεία μου ήδη. Κάποια μέρα είμαι σίγουρη ότι θα τολμήσω να κάνω το μεγάλο βήμα, αλλά θέλω να περιμένω να μεγαλώσουν λίγο ακόμα τα παιδιά μου. Θα ήθελα να απομακρυνθώ για τρία χρόνια, ώστε να μπορέσω να επικεντρωθώ μόνο σε αυτό. Αλλά πριν σκηνοθετήσω μυθοπλασία θέλω να κάνω ένα ντοκιμαντέρ, για το οποίο όμως επίσης δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τίποτα. Το μόνο που θα σας πω είναι ότι έχω πολύ μεγάλη επιθυμία και ανάγκη να το κάνω. ■
Από τη MARIA GUERR
μετάφραση ΝΑΤΑΣΑ ΜΑΝΤΙΚΑ
επιμέλεια κειμένου ΜΑΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
φωτογραφίες ERIK GORDON
styling FRANCESCA RINCIARI
Μακιγιάζ-Μαλλιά: Pablo Iglesias
Μανικιούρ: Lucero Hurtado
Βοηθοί φωτογράφου: Mariana Maglio Reyes, Amets Iriondo Hilario
Βοηθός styling: Piluca Valverde
Το θέμα φιλοξενήθηκε αρχικά στο περιοδικό InStyle, στο τεύχος Νοέμβριος 2021.
