Η θυελλώδης σχέση μεταξύ της Elizabeth Taylor και του Richard Burton ξεκίνησε στη Ρώμη, ενώ γύριζαν την κινηματογραφική επιτυχία τους, “Κλεοπάτρα.”
Εκείνη την περίοδο η Χολγουντιανή σταρ ήταν παντρεμένη με τον τέταρτο σύζυγό της, τον Αμερικανό κροίσο Eddie Fisher, και είχε αποκτήσει τρία παιδιά. Ο Burton είχε δύο από την Ουαλή σύζυγό του, Sybil. Αυτό που ακολούθησε ήταν συντριπτική ερωτική έλξη όπως σημειώνεις ο συγγραφέας Roger Lewis στο βιβλίο του Erotic Vagrancy, πυο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 26 Οκτωβρίου. Ημερομηνίες-σταθμός της σχέσης τους αναφέρονται αναλυτικά στο βιβλίο, απόσπασμα του οποίου δημοσιεύει η Daily Mail.
22 Ιανουαρίου 1962
Η πρώτη κοινή σκηνή του Burton και της Taylor. Η Taylor φθάνει στο κινηματογραφικό σετ με τον Eddie, δύο γραμματείς, δύο βοηθούς, μακιγιέρ και κομμωτές. Φοράει μια μινκ, την οποία αφήνει επιδεικτικά να πέσει στο πάτωμα.
“Είσαι πολύ χοντρή, αλλά έχεις όμορφο πρόσωπο“, είναι τα πρώτα λόγια του Burton. Αλλά ο παραγωγός της ταινίας, Walter Wanger, σημειώνει πως οι δύο σταρ σύντομα “συζητούν έντονα… Μπορούσες σχεδόν να νιώσεις τον ηλεκτρισμό”. Και ο Burton γράφει αργότερα για την Taylor ότι “τα στήθη της [προεξείχαν] από αυτό το μισοκοιμισμένο, νωχελικό σώμα.”
26 Ιανουαρίου 1962
Ο σκηνοθέτης της Κλεοπάτρας προς τον παραγωγό: “Η Liz και ο Burton δεν παίζουν απλώς τον Αντώνιο και την Κλεοπάτρα”.
27 Ιανουαρίου 1962
Ο Burton εμφανίζεται στο τρέιλερ του μακιγιάζ και ανακοινώνει: “Κύριοι, χθες το βράδυ π@δ@ξα τη δεσποινίδα Elizabeth Taylor στο πίσω μέρος της Κάντιλακ μου”.
5 Φεβρουαρίου 1962
Ο Burton διαβεβαιώνει τον παραγωγό: “Δεν θα επιτρέψω σε τίποτα να βλάψει την καριέρα μου ή τον γάμο μου. Και δεν θα κάνω τίποτα για να βλάψω τη Liz η οποία είναι ένας υπέροχος άνθρωπος.”
Αλλά ο Wanger μπορεί να εκτιμήσει την επικίνδυνη γοητεία της: “Τον ενθουσιασμό που απαιτεί η Liz από τη ζωή θα μπορούσε να τον προσφέρει ο Burton λόγω της δύναμης, της εμπειρίας και των ονείρων που ανοίγει.”
13 Φεβρουαρίου 1962
Ο Burton πετάει για το Παρίσι για να εμφανιστεί ως πιλότος της RAF στην ταινία The Longest Day. Ο σύζυγος της Τaylor, Eddie Fisher, μίλησε στη σύζυγο του Burton, Sybil: “Ο σύζυγός σας και η γυναίκα μου φαίνεται να έχουν βαθιά σχέση. Ξέρετε ότι συνεχίζουν τη σχέση τους;”.
Sybil: “Είχε και στο παρελθόν τέτοιες σχέσεις – πάντα επιστρέφει στο σπίτι”.
Eddie: “Δεν ξέρεις την Elizabeth, αυτήν τη φορά δεν πρόκειται να επιστρέψει”.
Ο Burton είναι έξαλλος με τον Eddie που τόλμησε να εμπλέξει τη Sybil . Όταν η Taylor ρωτάει τον Eddie: “Γιατί το είπες στη Sybil;” εκείνος απαντάει απελπισμένα: “Επειδή σε αγαπώ και θα έκανα τα πάντα για να σε κρατήσω”.
14 Φεβρουαρίου 1962
Ο Eddie φεύγει από τη Ρώμη “για δουλειές”. Ο Burton βγάζει την Taylor για το βράδυ στη Via Veneto.
15 Φεβρουαρίου 1962
Σύμφωνα με τους Jack Brodsky και Nathan Weiss, δημοσιογράφους της ταινίας, η Taylor και ο Burton είναι “ό,τι πιο καυτό υπήρξε ποτέ”, τα στελέχη της Fox, ωστόσο, φοβούνται ότι το κοινό “θα τη σταυρώσει και θα διαδηλώσει στα θέατρα αν διαλύσει άλλη μια οικογένεια.”
Στην περίπτωση αυτή, δεν υπήρξε ηθική αγανάκτηση, παρά μόνο μια ενθουσιασμένη περιέργεια. Η στάση απέναντι στις διασημότητες (και τη μοιχεία) άλλαζε.
16 Φεβρουαρίου 1962
Η Sybil φεύγει για τη Νέα Υόρκη. Η Taylor, φοβούμενη ότι ο Burton θα επηρεαστεί από τη δραματική αποχώρησή της, επιχειρεί να αυτοκτονήσει “προσπαθώντας να σπάσει μια γυάλινη πόρτα και χρειάστηκε να συγκρατηθεί”, σύμφωνα με τον Wanger. Ο Burton προσπαθεί πράγματι να διαλύσει τη σχέση: “Ήταν διασκεδαστικό, όσο κράτησε”.
Χωρίς αποτέλεσμα.
17 Φεβρουαρίου 1962
Φοβούμενη ότι ο Burton θα επιλέξει τη Sybil αντί γι’ αυτήν, η Taylor μεταφέρεται στο νοσοκομείο Salvator Mundi για να της κάνουν πλύση στομάχου, έπειτα από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.
“Χρειαζόμουν ξεκούραση. Ήμουν σε υστερία και έπρεπε να φύγω”, λέει αργότερα.
18 Φεβρουαρίου 1962
Ο Eddie που εξακολουθεί να ταξιδεύει, τηλεφωνεί στη ρωμαϊκή βίλα που μοιράζεται με την Taylor. Απαντά ο Burton. ‘Τι κάνεις στο σπίτι μου;’ ρωτάει ο Eddie, αγνοώντας ότι ο Burton έχει επιστρέψει από το Παρίσι – και η Taylor φαίνεται να έχει βγει γρήγορα και από την κλινική.
Burton: “Τι νομίζεις ότι κάνω; Είμαι με το κορίτσι μου”.
Eddie: “Δεν είναι το κορίτσι σου. Είναι η γυναίκα μου”.
Burton: “Λοιπόν, εγώ π@δ@ω τη γυναίκα σου“. Και οι δύο άνδρες απειλούν να δολοφονήσουν ο ένας τον άλλον.
19 Φεβρουαρίου 1962
Ο Burton κάνει δήλωση στον Τύπο, λέγοντας ότι η υπόθεση είναι “σκέτη ανοησία.”
20 Φεβρουαρίου 1962
Δημοσιογράφοι και φωτογράφοι εισβάλλουν στη Ρώμη. Οι παπαράτσι κρύβονται σε δέντρα και θάμνους. Οι δημοσιογράφοι παριστάνουν τους ιερείς που μαζεύουν δωρεές.
27 Φεβρουαρίου 1962
Την ημέρα που η Taylor αποφασίζει ότι είναι “η πιο άθλια μέρα της ζωής μου”, ο Eddie οργανώνει ένα πάρτι για τα 30ά γενέθλια. Της χαρίζει ένα σμαραγδένιο κολιέ αξίας 250.000 δολαρίων και έναν καθρέφτη Bulgari, επίσης διακοσμημένο με σμαράγδια. Αργότερα ωστόσο της έστειλε τον λογαριασμό.
8 Μαρτίου 1962
Όλες οι εφημερίδες αναφέρουν ότι ο Burton λέει ότι δεν θα αφήσει ποτέ τη Sybil. H Taylor γυρίζει τη σκηνή όπου ο Αντώνιος αφήνει την Κλεοπάτρα στην Αλεξάνδρεια, επιστρέφει στη Ρώμη και παντρεύεται την αδελφή του Οκταβιανού. Όταν το μαθαίνει, η Κλεοπάτρα μαχαιρώνει τα κλινοσκεπάσματα, το στρώμα και τα ρούχα του Αντώνιου. Η Taylor το παίζει με τόσο γνήσια οργή, που εξαρθρώνει τον αντίχειρά της.
10 Μαρτίου 1962
Η αρθρογράφος των ταμπλόιντ Louella Parsons λέει στους αναγνώστες της: “Η ΕLizabeth Taylor έχει ερωτευτεί παράφορα τον Richard Burton.” Ο Eddie ανταπαντά: “Η αναφορά είναι γελοία.”
13 Μαρτίου 1962
Ο Burton και η Taylor είναι πλέον “τόσο κοντά που θα έπρεπε να τους ρίξεις ζεστό νερό για να ξεκολλήσουν”, λέει ο Brodsky στον Weiss. H Taylor λέει στον Eddie ότι αγαπά τον Burton: “Δεν αντέχουμε να είμαστε χώρια” Ο Burton είναι μπερδεμένος. Το “εγκαταλείπω τη Sybil και φεύγω με την Elizabeth” γίνεται “δεν θα βλέπω πια την Elizabeth.”
16 Μαρτίου 1962
Η Sybil ταξιδεύει στο Λονδίνο.
18 Μαρτίου 1962
Η εβδομαδιαία εφημερίδα Gente δημοσιεύει φωτογραφίες τραβηγμένες με τηλεσκοπικό φακό όπου καταγράφουν την Taylor και τον Burton να αγκαλιάζονται ενώ φεύγουν από ένα κλαμπ της Ρώμης στις 3.30 το ξημέρωμα.
19 Μαρτίου 1962
Ο Eddie λέει: “Εlizabeth, φεύγω” και δεν τον βλέπει για δύο χρόνια. Σύμφωνα με φήμες, βρίσκεται σε ψυχιατρική κλινική.
Η αποχαιρετιστήρια φράση της Taylor στον Eddie είναι: “Κανείς δεν με εγκαταλείπει παλιομ@λ@κ@. Είμαι πιο διάσημη από τον Πάπα και τη βασίλισσα της Αγγλίας.”
21 Μαρτίου 1962
Σλυμφωνα με το ημερολόγιο παραγωγής, η Taylor “δυσκολεύεται πολύ να αποδώσει τους διαλόγους”.
27 Μαρτίου 1962
Η Sybil διαψεύδει: “Ήμουν έξαλλη με [τις φήμες]. Ο Richard ήταν έξαλλος, το ίδιο και η Elizabeth… Φυσικά, είμαστε όλοι πολύ φιλικοί”.
29 Μαρτίου 1962
Ο Eddie δημοσιεύει ανακοίνωση από το κρεβάτι του στην ψυχιατρική κλινική της Νέας Υόρκης: “Ένα πράγμα είναι αναμφισβήτητο: Αγαπώ τη Liz και εκείνη με αγαπάει. Ο γάμος μας είναι μια χαρά, μια χαρά”.Το πρωτοσέλιδο της σημερινής εφημερίδας New York Daily News, στο οποίο κυριαρχεί ο τίτλος “Eddie Fisher Breaks Down: In Hospital Here- Liz in Rome”, μετατρέπεται σε μεταξοτυπία από τον Andy Warhol.
30 Μαρτίου 1962
Ο Eddie δίνει συνέντευξη Τύπου, λέγοντας ότι οι φήμες για την εμπλοκή της συζύγου του με τον Burton είναι “απολύτως ψευδείς”. Σε ένα υπερατλαντικό τηλεφώνημα, ωστόσο, η Taylor αρνείται να διαψεύσει τις φήμες: “Eddie, δεν μπορώ να το κάνω αυτό γιατί υπάρχει κάποια αλήθεια στην ιστορία”.
Ο Eddie πηγαίνει να δει τον Frank Costello, consigliere της εγκληματικής οικογένειας Luciano, ο οποίος του είχε πει κάποτε: “Ό,τι χρειαστείς, έλα σε μένα.” Αλλά ούτε ο Eddie θέλει να είναι υπεύθυνος για το γεγονός ότι οι μπράβοι ενός μαφιόζου έσπασαν τα πόδια του Burton.
1 Απριλίου 1962
Ο ηθοποιός και συμπατριώτης του Ουαλός Emlyn Williams, που επισκέπτεται τη Ρώμη σε μια αποστολή ελέους για τη Sybil, αφήνει ένα σημείωμα για τον Burton, λέγοντας για την Taylor: “Κοίτα εδώ, είναι απλά μια τριτοκλασάτη χορεύτρια“. Όταν συναντιούνται, ο Burton δηλώνει ήρεμα: “Θα την παντρευτώ” και για να επισημανθεί η σοβαρότητα, το είπε στα ουαλικά.
2 Απριλίου 1962
Η Taylor και τα τρία παιδιά της, ο Michael, Christopher και Liza, μεταφέρονται από τον Burton με τη Λίνκολν του στο εστιατόριο Corsetti’s, όπου τρώνε αστακό και παγωτό.
3 Απριλίου 1962
Οι Fishers ανακοινώνουν την πρόθεσή τους να χωρίσουν. Η Sybil καταρρέει. O Emlyn ενημερώνει τον Τύπο: “Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Richard θα πετούσε τη ζωή του έτσι”.
7 Απριλίου 1962
Ο Burton πετάει για το Παρίσι για περαιτέρω εργασίες στο The Longest Day. Σαράντα φωτογράφοι του Τύπου υποδέχονται την άφιξή του. Συναντά τη Sybil, αλλά λέει στον Τύπο (αστειευόμενος): “Νομίζω ότι μπορεί να αυτοκτονήσω”. Το ειδύλλιο με την Taylor αποσιωπάται.
12 Απριλίου 1962
Το Βατικανό εκδίδει ανοιχτή επιστολή στην οποία ο Taylor και ο Burton κατηγορούνται ότι επιδεικνύουν “τις ιδιοτροπίες των ενήλικων παιδιών” και κατηγορούνται γι’ “αυτή την προσβολή της ευγενούς εστίας, την οποία εκατομμύρια παντρεμένα ζευγάρια κρίνουν ως ένα όμορφο και ιερό πράγμα”.
Η Taylor περιγράφεται ως “μια φιλάργυρη βρικόλακας που καταστρέφει οικογένειες και καταβροχθίζει συζύγους”.
21 Απριλίου 1962
Η Taylor και ο Burton πηγαίνουν στο Πόρτο Σάντο Στέφανο για το Σαββατοκύριακο του Πάσχα ενώ καταδιώκονται από παπαράτσι. Ο Burton λέει αργότερα ότι πέρασε τον χρόνο του διαβάζοντας Aldous Huxley και “μαθαίνοντας τον Άμλετ στα ιταλικά”. Η Taylor επιστρέφει με μελανιασμένο πρόσωπο και δεν μπορεί να φωτογραφηθεί. Λέει πως “Χτύπησα τη μύτη μου σε ένα τασάκι”, όταν κοιμόταν στο πίσω κάθισμα και το αυτοκίνητο χτύπησε σε λακκούβα. Ο πρόεδρος της Twentieth Century Fox, ωστόσο, αναφέρεται αργότερα στο “ξύλο που της έδωσε ο Burton… Απέκτησε δύο μαύρα μάτια, η μύτη της ήταν εκτός φόρμας και χρειάστηκαν 22 ημέρες για να συνέλθει αρκετά ώστε να συνεχίσει τα γυρίσματα”.
Αναπολώντας εκείνο το Σαββατοκύριακο στο ημερολόγιό του, σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, ο Burton είπε ότι “ήπιαν μέχρι αναισθησίας και ηλιθιότητας… Για κάποιο λόγο η Ε είπε ότι ήταν έτοιμη να αυτοκτονήσει για μένα“.
Θυμάται καθαρά ότι “η Taylor στεκόταν από πάνω του με ένα κουτί χάπια στο χέρι, “λέγοντας ότι θα μπορούσε να το κάνει… οπότε… τα κατάπιε με ευχαρίστηση…”
Όπως είπε, είχε “ασαφείς αναμνήσεις από την προσπάθειά της να την ξυπνήσει”. Ακολούθησε μια “τρομακτική διαδρομή” πίσω στη Ρώμη, 102 μίλια μακριά, με την Taylor να αφήνεται ανώνυμα στο νοσοκομείο Salvator Mundi.
23 Απριλίου 1962
Η Sybil επιστρέφει στη Ρώμη. Στις εφημερίδες του Λονδίνου έχουν δημοσιευτεί φωτογραφίες παπαράτσι με τον Burton και την Taylor να φιλιούνται στην παραλία του Πόρτο Σάντο Στέφανο, τις οποίες ούτε η Sybil δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει δει. “Ο Richard αγαπάει την Elizabeth περισσότερο από μένα”, λέει στον φίλο της Roddy McDowall, ελπίζοντας ειλικρινά ότι θα τη διαψεύσει. Η Taylor παίρνει κι άλλα χάπια και επιστρέφει στο Salvator Mundi για να της κάνουν πλύση στομάχου.
19 Μαΐου 1962
Η Sybil επισκέπτεται τον Burton. Η Taylor μένει ξύπνια κλαίγοντας όλη νύχτα και τα μάτια της είναι πολύ πρησμένα για να κάνει γύρισμα.
9 Ιουνίου 1962
Το στούντιο διατηρεί ένα ασθενοφόρο σε ετοιμότητα σε περίπτωση που η Taylor κάνει κάτι δραματικό.
23 Ιουνίου 1962
Έχουν περάσει 272 ημέρες από την έναρξη της παραγωγής στην Ιταλία. Από τις 228 ημέρες των γυρισμάτων της εδώ, η Taylor δεν εμφανίστηκε σε 57 περιπτώσεις.
11 Ιουλίου 1962
Η Taylor αναχωρεί για το σαλέ της στο Γκστάαντ της Ελβετίας. Υπάρχουν τρία φορτηγά για τα κατοικίδιά της, έξι φορτηγά για την “επίπλωση” και τα παιχνίδια των παιδιών και τέσσερις Rolls-Royce για να μεταφέρει την ίδια και το προσωπικό της.
28 Ιουλίου 1962
Η παραγωγή ολοκληρώνεται με επτά μήνες καθυστέρηση. Ο Burton επιστρέφει στο σπίτι του στο Céligny της Ελβετίας, αλλά συνεχίζει να πηγαίνει στο Γκστάαντ για να δει την Taylor. Η Sybil επιχειρεί να αυτοκτονήσει κόβοντας τις φλέβες της.
6 Αυγούστου 1962
Η είδηση του θανάτου της Marilyn Monroe φθάνει στην Taylor, η οποία πιστεύει ότι επρόκειτο για τυχαία υπερβολική δόση. “Έμεινα άναυδη. Νόμιζα ότι θα ήμουν εγώ“, αγκομαχάει μελοδραματικά. ‘Ένιωσα τόσο θλιμμένη γιατί δεν μπορούσα να την πλησιάσω…“
16 Οκτωβρίου 1962
Κρίση των πυραύλων της Κούβας. Η προοπτική του παγκόσμιου αφανισμού έχει μικρότερη σημασία για τον Τύπο από αυτό που ονομάζουν σκάνδαλο του “‘Dick και της Liz”.
“Πώς ήξερα ότι η γυναίκα ήταν τόσο γ@μ#μ%να διάσημη”, λέει ο Burton χωρίς γνήσια ειλικρίνεια. ‘Έβγαλε τον Χρουστσόφ από την πρώτη σελίδα.”
2 Απριλίου 1963
Ο Burton λέει στον ηθοποιό Stanley Baker: “Τίποτα δεν θα αλλάξει τον τρόπο που αισθάνομαι για τη Sybil. Τίποτα δεν θα διαλύσει τον γάμο μας“. Η Sybil δεν ξαναβλέπει ούτε μιλάει στον Burton.
12 Ιουνίου 1963
Η Taylor και ο Burton δεν παρευρίσκονται στην πρεμιέρα της Κλεοπάτρας στη Νέα Υόρκη. ‘Όλοι προσβλήθηκαν’, δήλωσε ο Elmo Williams. “Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα [έστειλαν] τις γραμματείς τους να καταλάβουν τις δύο κεντρικές θέσεις.”
Στην ερώτηση γιατί δεν παρευρέθη, ο Burton αναστέναξε: “Είχαμε απλά βαρεθεί την Κλεοπάτρα μέχρι τότε. Ήταν χρόνια μακριά από τη ζωή μου”. Ερωτηθείς για τη Ρώμη, είπε: “Δεν θέλω να ξαναδώ αυτό το μέρος όσο ζω”.
2 Αυγούστου 1967
Ο Burton έγραψε στο ημερολόγιό του: “Όλα τα άσχημα πράγματα που μου έχουν συμβεί έχουν συμβεί σχεδόν πάντα στη Ρώμη”.
Ήταν το μέρος όπου ο εγωισμός μιας μεγάλης ερωτικής σχέσης μπορούσε να έχει φόντο – όπου η Taylor και ο Burton είχαν την ψευδαίσθηση ότι μπορούσαν να συμπεριφέρονται ανεξέλεγκτα. Ήταν το μέρος όπου τα προβλήματα της προσωπικής τους ζωής ανέβλυζαν σαν λάβα.
Υπήρχαν επίσης και ήρεμες στιγμές. Στις 5 Μαΐου του 1966, γυρίζοντας το The Taming Of The Shrew στη Ρώμη, η Taylor και ο Burton βρήκαν μια τρατορία στην άκρη του δρόμου, κοντά σε μια εκκλησία: “Οι φωνές της χορωδίας περιφέρονταν στον αέρα σαν αόρατη ομίχλη… Σταματήσαμε να τρώμε… για να ακούσουμε. Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που νοσταλγείς πριν τελειώσουν.”
Δεν υπήρξαν ποτέ, για να είμαστε δίκαιοι, πολλές τέτοιες στιγμές. Κυρίως, ο Burton και η Taylor έκαναν ο ένας τον άλλον κομμάτια – και αυτό τους έκανε ευτυχισμένους, σημειώνει ο συγγραφέας.
