Συγκλονίζει ο Μιχάλης Μουρούτσος, συναθλητής και φίλος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, με ένα κείμενο που δημοσίευσε το πρωί της Κυριακής, μία μέρα μετά την κηδεία του σπουδαίου Ολυμπιονίκη, που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 42 ετών.
Ο Μιχάλης Μουρούτσος κατά την διάρκεια της τελετής μετέφερε τα μετάλλια του φίλου του Αλέξανδρου, συντετριμμένος από τον πρόωρο χαμό του.
Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ήταν τα μετάλλια που κέρδισε από τους Ολυμπιακούς αγώνες να τεθούν σε δημοπρασία και τα έσοδα να δοθούν σε ιδρύματα για παιδιά.
Στο μήνυμά του ο Μιχάλης Μουρούτσος μιλά στον φίλο του Αλέξανδρο λέγοντάς του ότι έτρεμαν τα πόδια του κρατώντας τα ολυμπιακά μετάλλιά του, γιατί του θύμισαν με πόσο κόπο και θυσίες τα κατέκτησε για να σηκώσει την Ελλάδα ψηλά.
«Ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ήρθαμε χτες, τόσοι μα τόσοι άνθρωποι να σου πούμε το τελευταίο αντίο. Θέλω να ξέρεις ότι ήταν μεγάλη μου τιμή να κρατήσω τα ολυμπιακά σου μετάλλια συνοδευόμενος από τις φίλες μας και Ολυμπιονίκες, Αρετή Αθανασοπούλου και Έλλη Μυστακίδου. Έτρεμαν τα πόδια μου και είχαν κοπεί τα χέρια μου. Φαντάζομαι και τα κορίτσια θα ένιωσαν κάτι ανάλογο. Μεγάλο το βάρος αυτών των μεταλλίων . Μου θύμισε ποσό κόπο, πόνο, χρόνο και ιδρώτα έχεις θυσιάσει για να σηκώσεις την Ελλάδα μας ψηλά. Ελπίζω να χαμογέλασες βλέποντας μας. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για σένα. Και δεν μιλάω μόνο για τις διακρίσεις σου. Μιλάω κυρίως για την στάση ζωής που είχες και για την κληρονομιά που αφήνεις πίσω σου. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής σου. Δεν ξέρω αν εκεί στον ουρανό υπάρχουν τείχη για να γκρεμίσουν… είμαι σίγουρος όμως ότι η γειτονιά των αγγέλων θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για να περάσει ένας υπέροχος άνθρωπος».
