Έπειτα από 20 χρόνια προϋπηρεσίας ως top model στις πασαρέλες του κόσμου, η Σάρλμπι Ντιν έκανε το ντεμπούτο της στο σινεμά ως πρωταγωνίστρια της ταινίας «Το Τρίγωνο της Θλίψης» του Ρούμπεν Εστλουν, που γυρίστηκε στη Χιλιαδού της Εύβοιας και κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Εντελώς απρόσμενα, κυριολεκτικά λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα, η Σάρλμπι έφυγε από τη ζωή στα 32 της χρόνια, έπειτα από μία ξαφνική ασθένεια.
Το In Style πρόλαβε να της μιλήσει, να γοητευτεί από τη φρέσκια λάμψη της, την ταπεινότητα, το χιούμορ και το στιβαρό μυαλό της και σήμερα να νιώθει πραγματική θλίψη για τον άδικο, πρόωρο χαμό ενός κοριτσιού που έκανε μεγάλα όνειρα και δούλευε σκληρά να τα πραγματοποιήσει.
Περισσότερα στη συνέντευξη που έδωσε στην Πόλυ Λυκούργου και το InStyle στο καινούργιο τεύχος που θα κυκλοφορήσει στις 18 Σεπτεμβρίου.
Από πόσο χρόνων βρίσκεσαι στο χώρο της μόδας;
Ξεκίνησα στα 13 μου – άφησα πίσω μου το σπίτι μου, τους γονείς μου, τους φίλους μου, και πήγα στο Τόκιο. Κι αυτό, γιατί γεννήθηκα στην Νότιο Αφρική, όπου οι ευκαιρίες για δουλειά στο χώρο της μόδας είναι ανύπαρκτες. Μου πρότειναν ένα συμβόλαιο που με μερικούς μήνες δουλειάς στην Ιαπωνία, μπορούσα να επιστρέψω και να αγοράσω στη μαμά μου ένα σπίτι. Υπήρχαν άλλα κορίτσια που βρεθήκαμε στο Τόκιο μαζί, κοπέλες από χώρες του τρίτου κόσμου, οι οποίες έστελναν όλα τα χρήματα που έβγαζαν στις οικογένειές τους. Οι γονείς μου δεν ήθελαν ούτε ένα δολάριο από τις αμοιβές μου. Μου είπαν να κυνηγήσω το όνειρό μου, αλλά εκείνοι δεν περίμεναν τίποτα από ‘μένα. Εγώ όμως ήθελα να τους φροντίσω. Και γι’ αυτό δούλεψα πολύ σκληρά. Ακόμα κι αυτός ο αποχωρισμός στα 13 ήταν κάτι που δεν ήταν απλό. Δεν είχα μία κανονική εφηβεία, δεν τέλειωσα ποτέ το σχολείο. Πήγα κάπου που δεν ήξερα τη γλώσσα, σε μία ηλικία που ακόμα φοβόμουν το σκοτάδι. Ήμουν παιδί. Ένιωσα πολύ την ηρωίδα μου, λοιπόν. Δεν μπορεί αβασάνιστα να ερωτευτεί κάποιον αν δεν εξασφαλίσει ποιο θα είναι το αύριο. Δεν έχει μόρφωση, δεν έχει άλλα εργαλεία, μόνο την ομορφιά της.
Πώς ήταν η εμπειρία των γυρισμάτων στην Ελλάδα;
Παρόλο που τα γυρίσματα έγιναν μέσα σε συνθήκες lockdown, περάσαμε εξαιρετικά στην Ελλάδα. Τα γυρίσματα έγιναν σε μία παραλία της Εύβοιας, τη Χιλιαδού – μάλιστα κάποιοι από τους μόνιμους που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ εκεί, εμφανίστηκαν σε μικρούς ρόλους στην ταινία, όπως ο σέξι ναύτης. Το καλό ήταν ότι όταν γυρίζεις μια ταινία σ’ ένα τόσο μικρό μέρος, περνάς όλη τη μέρα μαζί με τους συμπρωταγωνιστές και το συνεργείο. Δένεσαι πραγματικά. Μαζί δουλεύαμε, μαζί τρώγαμε στις ταβερνούλες, στο ίδιο ξενοδοχείο μέναμε. Ο Ρούντι (Χάρελσον) κι εγώ παίζαμε κιθάρα και τραγουδούσαμε κάθε βράδυ. Ήταν υπέροχα.
