Κύμα καύσωνα βιώνουν οι ΗΠΑ που πλήττει όχι μόνο την υγεία αλλά και τα… αγάλματα.
Ένα κέρινο γλυπτό του Αβράμ Λίνκολν έπεσε θύμα των υψηλών θερμοκρασιών στην Ουάσινγκτον καθώς έγινε κυριολεκτικά λιώμα.
Το άγαλμα ύψους 1,80 μ., που δημιούργησε ο καλλιτέχνης και επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ρίτσμοντ Sandy Williams IV χρειάστηκε να μεταφερθεί για ανακατασκευή δύο φορές την περασμένη χρονιά.
Ο Williams σκόπευε να λιώσει το γλυπτό του Λίνκολν, αλλά μόνο λίγο. Τον Σεπτέμβριο του 2023, με περισσότερα από 100 φυτίλια κεριών, το έργο Τέχνης άναψε πρόωρα από μέλη της κοινότητας. Τα φυτίλια επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν, αλλά μόνο για ένα ή δύο λεπτά και όχι όλα μαζί. Χωρίς καμία σήμανση που να εξηγεί το γεγονός, οι περαστικοί είδαν το γλυπτό, άναψαν τα φυτίλια και έφυγαν χωρίς να σβήσουν τις φλόγες. Όλα αυτά συνέβησαν πριν από τα επίσημα αποκαλυπτήριά του.
Το γλυπτό επανατοποθετήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο με μόνο 10 φυτίλια και πινακίδες που ξεκαθαρίζουν ότι πρέπει να αφήνουν τις φλόγες να καίνε για λίγο. Το γλυπτό του Λίνκολν ήταν 1.360 κιλά με σημείο πήξης 144°F, οπότε αναμενόταν να είναι ασφαλές για το άμεσο μέλλον. Ωστόσο, η ζέστη της Ουάσινγκτον το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν υπερβολική για τον Λίνκολν. Πρώτα το κεφάλι του άρχισε να γέρνει προς τα πίσω και οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αστειεύτηκαν ότι ίσως ο Αβραάμ δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει την τρέχουσα κατάσταση της αμερικανικής πολιτικής. Στη συνέχεια, ένα από τα πόδια του μετατράπηκε σε μια σταγόνα.
“Προηγουμένως είχα αστειευτεί ότι όταν το κλίμα μας γίνει αρκετά κακό ώστε να ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου η θερμότητα του περιβάλλοντος λιώνει αυτά τα γλυπτά, τότε είναι που αυτό το έργο θα γίνει περιβαλλοντικό έργο τέχνης”, παραδέχεται ο Williams. “Δεν ήξερα ότι αυτό θα γινόταν αυτό το καλοκαίρι”.
To άγαλμα εγκαταστάθηκε έξω από το δημοτικό σχολείο Garrison ως μέρος της σειράς Wax Monument Series του Williams. Με τίτλο 40 Acres: Camp Barker, το έργο μνημονεύει το σημείο ενός καταυλισμού προσφύγων της εποχής του Εμφυλίου Πολέμου για πρώην σκλαβωμένους Αφροαμερικανούς. Ο Williams ήθελε να επιστήσει την προσοχή στην ιστορία των πρώην σκλαβωμένων ανθρώπων κατά τη διάρκεια και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, καθώς ο ιστορικός κανόνας τείνει να παραλείπει αυτές τις βασικές πληροφορίες.
