Η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν μία από τις πιο σπουδαίες ηθοποιούς της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Έχει μείνει στην ιστορία ως η «πιο όμορφη-άσχημη» του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία της αξέχαστης ηθοποιού από το 1964 και αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της ζωής της.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Στις 26 Ιουλίου του ’64 ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, η Γεωργία Βασιλειάδου παρευρίσκεται αφιλοκερδώς σε γιορτή που διοργανώνεται στο Β’ Δημοτικό Σχολείο Λαυρίου για την συγκέντρωση χρημάτων για την επισκευή της Μητρόπολης της πόλης Αγίας Παρασκευής.
Στην φώτο κατά την είσοδο της στον χώρο με τον Δ/ντη του σχολείου Γιάννη Αλεξανδράκη και με πλήθος κόσμου να την χειροκροτεί ασταμάτητα εκφράζοντας με συγκινητικό τρόπο τον θαυμασμό στο πρόσωπό της. Μαζί με την ίδια που προσφέρει απλόχερα το γέλιο μέσα από θεατρικά σκετσάκια, στην εκδήλωση συμμετέχει και ο σπουδαίος Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τις επιτυχίες του καθώς αγαπάει τον συγκεκριμένο τόπο που είναι και η γενέτειρα της συζύγου του.
Ιδιαίτερα σημαντικό αποτελεί το φιλανθρωπικό έργο της αξέχαστης ηθοποιού από τα χρόνια της Κατοχής όταν μαζί με την Σοφία Βέμπο οργανώνουν συσσίτια για άπορους καλλιτέχνες έξω από τον κιν/φο Ριάλτο στην Κυψέλη. Τα ίδια συσσίτια οργανώνει και έξω από το σπίτι της όπου με τα λιγοστά χρήματα που λαμβάνει από το θέατρο για να ζήσει την μοναχοκόρη της, ταΐζει τα υποσιτισμένα παιδιά της περιοχής μένοντας η ίδια τις περισσότερες φορές νηστική. Στα σκληρά χρόνια του πολέμου εμψυχώνει με όλη την δύναμη της ψυχής της μέσα από εκδηλώσεις τους στρατιώτες που ετοιμάζονται για το μέτωπο και τους τραυματίες που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία. Τ
ο καλοκαίρι του ’64 απολαμβάνει την θαλπωρή του νέου σπιτιού της στο Μαρούσι του οποίου την κατασκευή αναλαμβάνει ο Φίνος ως αμοιβή για μέρος από τις ταινίες όπου πρωταγωνιστεί. Ένας επίγειος παράδεισος πνιγμένος στα πεύκα και μια αυλή γεμάτη πολύχρωμα λουλούδια και γιασεμιά που περιποιείται η ίδια. Αγαπημένη καθημερινή συνήθεια ο μεσημεριανός περίπατος με τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη που διαμένει στην περιοχή καταλήγοντας σε ταβερνάκια στην Πεύκη για ουζάκι και ατέλειωτες συζητήσεις. Κ
Και μόνο μια φωτογραφία με την μορφή της “Κωμικιάς των κωμικών” είναι ικανή για να αποτυπώσει μοναδικά εικόνες από την παλιά ωραία Αθήνα μιας νοσταλγικης εποχής και αξέχαστες κιν/φικές στιγμές που παραμένουν αναλλοίωτες στην μνήμη του κοινού που την αγάπησε.
