Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1971, όπου ο Θανάσης Βέγγος γνώρισε την αποθέωση από τους θαυμαστές του. Ο αξέχαστος κωμικός πρωταγωνιστούσε στο εμβληματικό αντιπολεμικό δράμα της Φίνος Φιλμ “Τί έκανες στον πόλεμο Θανάση” του σπουδαίου Ντίνου Κατσουρίδη.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Το 12ο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης διεξάγεται με μεγάλη επιτυχία από τις 20 έως τις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 με την παρουσία πλήθους κόσμου και γνωστών Ελλήνων καλλιτεχνών. Ανάμεσα τους και οι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Νίκος Κούρκουλος,Φίνος, Αλέκος Σακελλάριος, Γιάννης Βόγλης, Έλενα Ναθαναήλ, Λάκης Κομνηνός και Γιώργος Φούντας.
Από τις ταινίες της διοργάνωσης ξεχωρίζει το εμβληματικό αντιπολεμικό δράμα της Φίνος Φιλμ “Τί έκανες στον πόλεμο Θανάση” με τον Θανάση Βέγγο στον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον σημαντικό Ντίνο Κατσουρίδη στο σενάριο και την σκηνοθεσία. Στο τέλος της προβολής της συγκεκριμένης ταινίας την πέμπτη μέρα του Φεστιβάλ, το κοινό χειροκροτεί όρθιο για αρκετή ώρα φωνάζοντας δυνατά “Μπράβο”. Κατά την αποχώρηση του αξέχαστου ηθοποιού από την αίθουσα περισσότεροι από χίλιοι θαυμαστές του επιφυλάσσουν μια υποδοχή άνευ προηγουμένου (φώτο) όπου τον σηκώνουν στα χέρια μαζί με τον σκηνοθέτη και τους περιφέρουν στην πλατεία Αριστοτέλους.
Το έργο κερδίζει βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στον ηθοποιό, καλύτερου σεναρίου και καλύτερης ταινίας αποτελώντας έναν πραγματικό θρίαμβο καθώς κατακτά την πρώτη θέση εισπρακτικά με περισσότερα από 640.000 εισιτήρια ανάμεσα στις 90 ταινίες της σαιζόν. Μια ταινία “σταθμός” για την κιν/φική του καριέρα καθώς μέσα από την μνημειώδη ερμηνεία του καταφέρνει να μετατραπεί σε ηθοποιό κλασικού δράματος αποδίδοντας για πρώτη φορά συγκριτικά με τις προηγούμενες συνεργασίες, περισσότερο το τραγικό και δραματικό στοιχείο συνδυασμένο αριστοτεχνικά με το κωμικό, καταδεικνύοντας και το τεράστιο εύρος των υποκριτικών δυνατοτήτων του.
Ο ίδιος εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στο πρόσωπο του Ντίνου Κατσουρίδη καθώς με δική του προτροπή πραγματοποιεί μια σημαντική στροφή στην καριέρα του ερμηνεύοντας στην πορεία ρόλους που τον ολοκληρώνουν ως καλλιτέχνη και κινούνται στο μεταίχμιο του κλαυσίγελου και της χαρμολύπης. Ένα γνήσιο λαϊκό είδωλο που λατρεύτηκε από το κοινό όχι μόνο για την καλλιτεχνική του υπόσταση αλλά και το βαθιά ανθρώπινο μεγαλείο του. Ένας πραγματικά καλός Άνθρωπος
