Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία της Ξένιας Καλογεροπούλου από το 1954, όταν η σπουδαία ηθοποιός ήταν 17 ετών.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Ξένια Καλογεροπούλου το 1953 σε ηλικία 17 ετών σε μια υπέροχη φωτογραφία από τον φακό του Ρούσσου Κούνδουρου. Ο συγκεκριμένος υπήρξε γιατρός με έντονη αντιστασιακή δράση στα χρόνια της Κατοχής, ο “Πατέρας” της ελεύθερης ραδιοφωνίας, κιν/φιστής με ταινίες μικρού μήκους και γνωστά ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό του καθώς και αδερφός του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου.
Το 1953 ιδρύει το Ινστιτούτο Μορφωτικού και Επιστημονικού Κιν/φου και τρία χρόνια αργότερα κερδίζει το πρώτο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικού Κιν/φου στις Κάννες. Η 17χρονη τότε μαθήτρια Ξένια Καλογεροπούλου σπουδάζει στο σχολείο Χατζηδάκη όπου με την συμμαθήτριά της και μετέπειτα συγγραφέα Μαρίνα Καραγάτση κόρη του μεγάλου λογοτέχνη Μ. Καραγάτση, διοργανώνουν μαθητικές παραστάσεις αναλαμβάνοντας οι ίδιες την συγγραφή του έργου, την σκηνοθεσία και την σκηνογραφία.
Η αγάπη της για την υποκριτική ξεκινάει από την ηλικία των δέκα ετών όταν μαζί με τους φιλότεχνους γονείς της, παρακολουθεί για πρώτη φορά θέατρο και επιστρέφει στο σπίτι μαγεμένη από τις ερμηνείες των Χορν, Αρώνη και Κατράκη, στο “Πολύ κακό για το τίποτα” του Σαίξπηρ που ανεβαίνει στην σκηνή του Εθνικού. Ένα χρόνο πριν ολοκληρώσει το σχολείο απευθύνεται η ίδια στον Κάρολο Κουν εκφράζοντας την επιθυμία να ασχοληθεί με τον χώρο και παρά την έγκριση του, η αντίδραση του πατέρα της για την συγκεκριμένη σχολή, την οδηγεί στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου.
Κατά την επιστροφή της Αθήνα, η τυχαία συνάντηση με τον Μάνο Χατζιδάκι έξω από το θρυλικό ζαχαροπλαστείο Ζόναρς στην Παν/μιου, αποτελεί και την αφορμή για να ασχοληθεί με το σινεμά κάνοντας το ντεμπούτο της το 1958 στην “Κυρά μας την μαμή” του Αλέκου Σακελλάριου και της Φίνος Φιλμ. Πολυτάλαντη και ξεχωριστή καλλιτεχνική μορφή που συνεχίζει μέχρι σήμερα να υπηρετεί την υποκριτική τέχνη με απόλυτο σεβασμό, συγκινώντας το ίδιο δυνατά το κοινό με την βαθιά και βελούδινη εκφραστικότητα των ερμηνειών της. Το μυθικό μουτράκι της μάγεψε κυριολεκτικά τον φακό.
