Το άμυλο, είναι το νούμερο ένα συστατικό της σύγχρονης διατροφής, καθώς εμπεριέχεται σε πάρα πολλά τρόφιμα της καθημερινότητάς μας. Μεγάλο μέρος του αμύλου που υπάρχει στη διατροφή, καταλήγει στο λεπτό έντερο όπου γίνεται η πέψη και η απορρόφηση του. Ωστόσο, ένα μέρος διαφεύγει, και ζυμώνεται στο παχύ έντερο του ανθρώπου, με την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας. Αυτό ονομάζεται “ανθεκτικό άμυλο”. Ουσιαστικά το ανθεκτικό άμυλο είναι μια μορφή διαιτητικών ινών.
Σύμφωνα με μία νέα μελέτη, μια δίαιτα που περιέχει υψηλές ποσότητες ανθεκτικού αμύλου, μια μορφή διαιτητικών ινών που βρίσκεται σε τρόφιμα ολικής αλέσεως και όσπρια, μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση του μικροβιώματος του εντέρου σε άτομα με παχυσαρκία, οδηγώντας τελικά σε απώλεια βάρους και άλλα θετικά οφέλη για την υγεία.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Nature Metabolism και υποδηλώνουν ότι μια διατροφή πλούσια σε ανθεκτικό άμυλο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε βελτιωμένη ανοχή στη γλυκόζη και ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνοντας δυνητικά τους κινδύνους ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα.
Το ανθεκτικό άμυλο είναι ένας τύπος υδατάνθρακα που δεν μπορεί να αφομοιωθεί στο λεπτό έντερο και αντί αυτού ζυμώνεται στο παχύ έντερο, ενεργώντας ως προβιοτικό. Ως αποτέλεσμα, αυξάνει την ποσότητα των καλών βακτηρίων στο έντερο και δεν αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης με τον ίδιο τρόπο όπως τα συνηθισμένα άμυλα.
Οι πράσινες μπανάνες, τα φασόλια, τα μπιζέλια, οι φακές και τα δημητριακά ολικής αλέσεως, όπως η βρώμη και το κριθάρι, περιέχουν όλα ανθεκτικό άμυλο. Η θερμότητα μπορεί επίσης να αλλάξει την ποσότητα του ανθεκτικού αμύλου σε ορισμένα τρόφιμα. Ενώ η βρώμη, οι πράσινες μπανάνες χάνουν μέρος του ανθεκτικού τους αμύλου όταν μαγειρεύονται, το μαγειρεμένο ρύζι και οι πατάτες που έχουν κρυώσει εξελίσσονται σε ανθεκτικό άμυλο σε όλη τη διαδικασία ψύξης.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών πραγματοποίησε μια μικρή κλινική δοκιμή δίνοντας σε 37 υπέρβαρους και παχύσαρκους συμμετέχοντες ένα ανθεκτικό συμπλήρωμα αμύλου με τη μορφή σκόνης διαλυμένης σε νερό δύο φορές την ημέρα για μια περίοδο οκτώ εβδομάδων. Τους δόθηκαν επίσης τρία υγιεινά γεύματα την ημέρα. Για επιπλέον οκτώ εβδομάδες, δόθηκε στους συμμετέχοντες ένα συμπλήρωμα συνηθισμένου αμύλου.
Μετά την πρώτη περίοδο των οκτώ εβδομάδων, οι συμμετέχοντες έχασαν κατά μέσο όρο 2,8 κιλά. Δεν παρατηρήθηκε απώλεια βάρους κατά τη δεύτερη περίοδο κατανάλωσης του συνηθισμένου συμπληρώματος αμύλου.
Το ανθεκτικό άμυλο οδήγησε επίσης σε μικρότερη αύξηση του σακχάρου στο αίμα μετά τα γεύματα και τα δείγματα κοπράνων από τους συμμετέχοντες αποκάλυψαν αύξηση στα καλά βακτήρια του εντέρου. Στη συνέχεια, οι ερευνητές μετέφεραν αυτό το καλό βακτήριο σε ποντίκια που έκαναν δίαιτα πλούσια σε λιπαρά, και αυτό φάνηκε να τα βοηθά να χάσουν βάρος επίσης.
Ένα πρόσθετο πείραμα σε ποντίκια αποκάλυψε ότι ένα συγκεκριμένο βακτηριακό είδος εντός της μικροχλωρίδας του εντέρου, που ονομάζεται Bifidobacterium adolescentis, απαιτείται για την πρόληψη της εντερικής απορρόφησης λίπους και την προστασία από την παχυσαρκία.
«Χρησιμοποιώντας αναλυτικές μεθόδους, μπορέσαμε να δείξουμε ότι η σύνθεση και η μεταβολική απόδοση του εντερικού μικροβιώματος των συμμετεχόντων στη μελέτη είχε αλλάξει σε ευνοϊκή κατεύθυνση για τον οικοδεσπότη», δήλωσε ο Γιάννης Παναγιώτου, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Friedrich Schiller Jena και ένας από τη μελέτη. «Η μελέτη μας θα προσφέρει μια πρακτική προσέγγιση για τη θεραπεία της παχυσαρκίας και των σχετικών μεταβολικών διαταραχών με ανθεκτικό άμυλο».
