Το υπερβολικό λίπος στην κοιλιά είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις. Μια νέα μελέτη προσθέτει έναν ακόμη λόγο για να στοχεύσουμε στην επίμονη συσσώρευση σπλαχνικού λίπους, καθώς οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνδέεται με εκτεταμένο χρόνιο πόνο, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία, γενικά, συνδέεται με μυοσκελετικό πόνο. Η τελευταία μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Regional Anesthesia & Pain Medicine διερεύνησε πώς ο υπερβολικός λιπώδης ιστός γύρω από την κοιλιά επηρεάζει τον κίνδυνο χρόνιου μυοσκελετικού πόνου σε πολλαπλά σημεία του σώματος.
Για να το διερευνήσουν αυτό, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 32.409 συμμετέχοντες στη μελέτη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, με μέση ηλικία 55 ετών. Συγκεκριμένα, εξέτασαν τα εσωτερικά όργανα και τον υποδόριο λιπώδη ιστό (SAT), το λίπος ακριβώς κάτω από το δέρμα που μπορεί να “τσιμπηθεί”.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αναφέρουν οποιονδήποτε πόνο, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στον αυχένα/ώμο, την πλάτη, το ισχίο, το γόνατο ή σε όλο το σώμα για περισσότερο από 3 μήνες. Μετά από δύο χρόνια, η μαγνητική τομογραφία και οι εκτιμήσεις πόνου επαναλήφθηκαν σε 638 συμμετέχοντες.
Λεπτομερείς αναλύσεις αποκάλυψαν μια σαφή σχέση μεταξύ του αριθμού των σημείων χρόνιου πόνου και των τύπων σωματικού λίπους, συμπεριλαμβανομένου του σπλαχνικού λίπους (ΦΠΑ), του υποδόριου λίπους (SAT), της αναλογίας τους και του ΔΜΣ.
Η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη στις γυναίκες μεταξύ των οποίων η αναλογία πιθανοτήτων μεγαλύτερου αριθμού σημείων χρόνιου πόνου ήταν διπλάσια για τον ΦΠΑ και 60% μεγαλύτερη για την αναλογία SAT και για την αναλογία ΦΠΑ:SAT. Στους άνδρες, αυτές οι αναλογίες πιθανοτήτων ήταν 34%. 39% και 13% υψηλότερα, αντίστοιχα, Τα υψηλότερα επίπεδα λιπώδους ιστού συσχετίστηκαν επίσης με μεγαλύτερες πιθανότητες αναφοράς χρόνιου πόνου και πάλι η συσχέτιση ήταν πιο έντονη στις γυναίκες.
Ωστόσο, δεδομένου ότι η μελέτη είναι παρατηρητική, δεν μπορεί να καθορίσει μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ του κοιλιακού λίπους και του χρόνιου πόνου. Η μελέτη έχει επίσης ορισμένους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένου του μικρού μεγέθους, της επαναλαμβανόμενης μαγνητικής τομογραφίας και της έλλειψης εκτίμησης της σοβαρότητας του πόνου.
“Ο κοιλιακός λιπώδης ιστός συσχετίστηκε με χρόνιο μυοσκελετικό πόνο, υποδηλώνοντας ότι οι υπερβολικές και εκτοπικές εναποθέσεις λίπους μπορεί να εμπλέκονται στην παθογένεση του πολύτοπου και ευρέως διαδεδομένου χρόνιου μυοσκελετικού πόνου. Επομένως, η μείωση της κοιλιακής παχυσαρκίας μπορεί να θεωρηθεί στόχος για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου, ιδιαίτερα σε αυτούς με πόνο σε πολλαπλά σημεία και εκτεταμένο πόνο», έγραψαν οι ερευνητές.
