To Σύνδρομο Cushing είναι η νόσος που προκύπτει από την έκθεση του σώματος σε υψηλά επίπεδα κορτιζόλης για πολύ καιρό. Η κορτιζόλη είναι μία ορμόνη που κάνει την εμφάνισή της, σε καταστάσεις στρες. Παράγεται από δύο μικρούς αδένες που βρίσκονται στην κορυφή των νεφρών. Επίσης, από την υπόφυση και τον υποθάλαμο, που βρίσκονται στον εγκέφαλο.
Κίνδυνοι από αυξημένη κορτιζόλη
Το σώμα χρειάζεται την κορτιζόλη για τη διαχείριση της αναπνοής, της πίεσης, του καρδιακού ρυθμού, της γλυκόζης, της φλεγμονής, της μυϊκής λειτουργίας και για πολλές άλλες λειτουργίες. Όταν όμως τα επίπεδα της κορτιζόλης στο αίμα είναι πάνω από το φυσιολογικό, οι άνθρωποι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο. Να πάθουν κατάγματα και δυσκαμψία των αρτηριών, η οποία αποτελεί παράγοντα καρδιαγγειακών παθήσεων.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Kyushu της Ιαπωνίας διαπίστωσαν ότι η αρνητική σχέση κορτιζόλης και άξονα οστών-αγγείων αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας. Αυτά έχουν σχέση με τα οστά ή τα αιμοφόρα αγγεία σε άτομα με Cushing.
Στη μελέτη τους συμπεριέλαβαν 194 άτομα, το 50% των οποίων είχαν υπερβολικά επίπεδα κορτιζόλης. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και 17 άτομα με εμφανές σύνδρομο Cushing και 80 με υποκλινικό σύνδρομο Cushing. Δηλαδή με αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, αλλά χωρίς εμφανή συμπτώματα της νόσου. Όλοι είχαν όγκους στα επινεφρίδια. Οι υπόλοιποι, είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά με την πρώτη ομάδα, όγκους στα επινεφρίδια, αλλά τα επίπεδα κορτιζόλης ήταν φυσιολογικά.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς με Cushing είχαν υψηλότερα ποσοστά σπονδυλικών καταγμάτων (49% έναντι 8%), καθώς και αισθητά χαμηλότερη πυκνότητα σε αρκετά οστά, αν και οι ενδείξεις οστικής απώλειας ήταν σπάνια και στις δύο ομάδες. Επίσης, παρουσίαζαν αρτηριακή δυσκαμψία (37% έναντι 21%) ή ασβεστοποίηση της κοιλιακής αορτής (32% έναντι 15%).
Το 25% σχεδόν των ασθενών με σύνδρομο Cushing είχε και σπονδυλικό κάταγμα και αρτηριακή δυσκαμψία (23%) ή σπονδυλικό κάταγμα και ασβεστοποίηση της κοιλιακής αορτής (22%). Τα αντίστοιχα ποσοστά στην ομάδα ελέγχου ήταν 2% και 1%. Όσοι υπέφεραν και από τα δύο είχαν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, ανεξάρτητα από την βαρύτητα του συνδρόμου.
Υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου έχουν οι άνθρωποι μέχρι 50 ετών. Επίσης, παιδιά και έφηβοι και οι γυναίκες σε αναλογία 7 προς 10.
Η υπερκορτιζολαιμία ανεξαρτήτως αιτίας προκαλεί αύξηση του σωματικού βάρους, θρόμβωση, καρδιακή προσβολή, υπέρταση, διαβήτη τύπου 2, λοιμώξεις. Αν δεν δοθεί θεραπεία μπορεί να αποβεί μοιραία.