Αυτές οι ασυνήθιστες κοινότητες ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας. Ο κόσμος είναι γεμάτος από συναρπαστικά και όμορφα μέρη. Για κάθε τέλεια τοποθεσία, υπάρχει και μια πιο ασυνήθιστη, λίγο πιο κάτω στο δρόμο. Κατατάξαμε τις 10 πιο παράξενες κοινότητες, όπου τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
Από τη βορειότερη πόλη της Νορβηγίας, όπου δεν επιτρέπεται να πεθάνεις, μέχρι ένα δημιουργικό χωριό στην Ιαπωνία, όπου οι κάτοικοι είναι κούκλες σε φυσικό μέγεθος.
10. Port Hope, Οντάριο, Καναδάς
Μόλις 100 χιλιόμετρα ανατολικά του Τορόντο, το Port Hope είναι μια από τις πιο γραφικές μικρές πόλεις του Καναδά, με το άριστα διατηρημένο κέντρο της πόλης του 19ου αιώνα, το οποίο διασχίζεται από ένα ποτάμι. Ως περιοχή πολιτιστικής κληρονομιάς, με εκπληκτικά δείγματα βικτοριανής και εδουαρδιανής αρχιτεκτονικής σε κάθε γωνιά, μια βόλτα στον κεντρικό της δρόμο, που λέγεται ότι είναι ο καλύτερα διατηρημένος στο Οντάριο, είναι σαν να κάνετε ένα βήμα πίσω στο χρόνο.
Η γοητεία της δεν έχει περάσει απαρατήρητη ούτε από τις πολλές εταιρείες κινηματογραφικών παραγωγών που έχουν γυρίσει εδώ. Έχει αποτελέσει το σκηνικό αμέτρητων ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, όπως το “Schitt’s Creek” και οι διασκευές στη μεγάλη οθόνη του μυθιστορήματος τρόμου “It” του Stephen King, στις οποίες εμφανίζονται διάφορες τοποθεσίες στο κέντρο της πόλης.
Η γραφική συνοικία στο κέντρο της πόλης, που φέρει το προσωνύμιο «πρωτεύουσα των αρχαιοτήτων του Οντάριο», είναι το τέλειο μέρος για να περάσετε ένα απόγευμα χαζεύοντας τα υπόλοιπα γραφικά καταστήματα και μπουτίκ. Και, αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά στα παρασκήνια της vintage αρχιτεκτονικής για την οποία φημίζεται το Port Hope, κάθε Σεπτέμβριο διοργανώνεται η ετήσια ξενάγηση των σπιτιών του Port Hope.
9. East Grinstead, Sussex, Αγγλία
Με τα κομψά κτίρια σε στιλ Tudor, τα βιβλιοπωλεία και τις καφετέριες του πεζοδρομίου, το East Grinstead μπορεί να μοιάζει με μια συνηθισμένη εμπορική πόλη του Sussex. Ωστόσο, η μακρόχρονη ιστορία του ως τόπος στέγασης θρησκευτικών αιρέσεων το καθιστά ένα από τα πιο παράξενα μέρη της Βρετανίας.
Η έδρα της Σαηεντολογίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, η μικρή προαστιακή πόλη έχει επίσης συνδεθεί με την καθολική αίρεση Opus Dei, τους μυστηριώδεις Ροδόσταυρους, τους Μορμόνους, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τους Χριστιανούς Επιστήμονες, καθώς και με δρυίδες και παγανιστές.
Είναι πιο γνωστή ως το κέντρο της Σαηεντολογίας στη Βρετανία και η έδρα της εκκλησίας βρίσκεται στο Saint Hill Manor, ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι στη νοτιοδυτική άκρη της πόλης. Το κτίριο ήταν το πρώην σπίτι του μαχαραγιά της Τζαϊπούρ πριν αποκτηθεί από τον ιδρυτή της εκκλησίας, τον Λ. Ρον Χάμπαρντ, τη δεκαετία του 1950. Ο Τομ Κρουζ, ο πιο διάσημος μαθητής της σέκτας, έχει επισκεφθεί πολλές φορές την έπαυλη και λέγεται ότι έχει περάσει κλειδωμένος κατά τη διάρκεια του Covid εδώ, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Argus.
Ο ηθοποιός της “Mission Impossible” πιστεύεται ότι έδωσε 3 εκατομμύρια λίρες (3,7 εκατομμύρια δολάρια) για το εντυπωσιακό εξοχικό κτήμα στο Dormans Park το 2006, το οποίο βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το Saint Hill Manor.
Γνωστό ως Rede Place, το τετραώροφο σπίτι στέγαζε τον ηθοποιό και την τότε σύζυγό του Katie Holmes μέχρι το 2016, όταν το άρπαξε για περίπου 5 εκατομμύρια λίρες (6 εκατομμύρια δολάρια) ο αστέρας των ριάλιτι Peter Andre, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα The Sun.
Με τα ευρύχωρα δωμάτια και τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του, το σύγχρονο μεγαλοπρεπές αρχοντικό θα χρησίμευε ως ένας υπέροχος τόπος συνάντησης για τους ομοϊδεάτες φίλους του σταρ.
8. Matmata, Τυνησία
Ένα από τα λίγα εναπομείναντα βερβερικά χωριά στην Τυνησία, το Matmata είναι διάσημο για τις ασυνήθιστες υπόγειες στεγαστικές δομές του, λαξευμένες στην πέτρα και γνωστές ως κατοικίες των τρογλοντίτων.
Ολόκληρη η περιοχή βρίσκεται στις αποξηραμένες κοιλάδες της περιοχής Djebel Dahar της Τυνησίας και ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη στον έξω κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1960, όταν σοβαρές πλημμύρες την έφεραν στην προσοχή της τυνησιακής κυβέρνησης.
Εξαιρετικά ασυνήθιστο ακόμη και για την Τυνησία, τα σπίτια χτίζονταν πρώτα σκάβοντας ένα μεγάλο κυκλικό λάκκο στον ψαμμίτη, ο οποίος ήταν αρκετά μαλακός για να δουλευτεί με απλά εργαλεία. Στη συνέχεια σκάβονταν σπήλαια γύρω από τις άκρες του λάκκου, σχηματίζοντας υπόγεια δωμάτια και συνδετικούς διαδρόμους που προστατεύουν από την καυτή ζέστη του καλοκαιριού και τους ανέμους του χειμώνα.
Παρόλο που πολλοί από τους αρχικούς κατοίκους έχουν μετακομίσει για να αναζητήσουν εργασία, υπάρχουν ακόμη 1.200 κατοικίες τρωγλοδύτη στο Matmata. Ωστόσο, η ζωή στην κοινότητα είναι δύσκολη. «Πρέπει να φέρνουμε ξύλα και νερό, δεν έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα και δεν μπορούμε καν να εγκαταστήσουμε έναν ηλιακό θερμοσίφωνα», δήλωσε ο κάτοικος του Matmata Mounjia στον ανεξάρτητο αραβικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Al Jazeera.
Η περιοχή έχει μια εκπληκτική σχέση με το franchise Star Wars. Το ξενοδοχείο Sidi Driss εμφανίστηκε ως το σπίτι του Luke Skywalker στον πλανήτη Tatooine στην ταινία Star Wars Episode lV: A New Hope του 1977 και ξανά στην ταινία Star Wars: Episode ll του 2002: Επίθεση των κλώνων.
Το χωριό και η γύρω περιοχή έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ως σκηνικό στα βιντεοπαιχνίδια Call of Duty, αλλά είναι η καθημερινή ζωή που δίνει στο μέρος τη γοητεία του. Οι παραδόσεις των Βερβερίνων, όπως η παρασκευή κουσκούς και η ύφανση χαλιών, διατηρούνται ζωντανές στα σπηλαιώδη σπίτια και οι οικογένειες επιδεικνύουν εργαλεία που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στην κοινωνία των Βερβερίνων.
7. Νησί Kihnu, Εσθονία
Συχνά χαρακτηρίζεται ως η τελευταία εναπομείνασα μητριαρχία της Ευρώπης, και δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν κάνουν οι γυναίκες στο μικροσκοπικό νησί Kihnu, στα ανοικτά των δυτικών ακτών της Εσθονίας στη Βαλτική Θάλασσα.
Ο ανδρικός πληθυσμός του νησιού είναι κυρίως ψαράδες και περνούν μήνες στη θάλασσα, αφήνοντας τις γυναίκες να είναι υπεύθυνες για αυτή την κοινότητα των περίπου 700 ανθρώπων. Διοικούν το νησί εδώ και αιώνες – ακόμη και ο φύλακας του φάρου του Kihnu είναι γυναίκα.
Οι γυναίκες κυβερνούν το νησί, όταν οι άνδρες τους απουσιάζουν, ενεργώντας ως θεματοφύλακες των παραδόσεων και του πολιτισμού του. Το τραγούδι και ο χορός αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής των κατοίκων και τα παιδιά διδάσκονται παραδοσιακά μουσικά όργανα στο σχολείο, καθώς και την τοπική διάλεκτο του Kihnu.
Ο πολιτισμός του Kihnu αναγνωρίστηκε ως αριστούργημα της UNESCO για την προφορική και άυλη κληρονομιά της ανθρωπότητας το 2003, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Al Jazeera.
Εκτός από τις παραδοσιακές γυναικείες εργασίες της ύφανσης και της κατασκευής ρούχων, οι γυναίκες διευθύνουν τα αγροκτήματα, εκτρέφουν τα ζώα, φτιάχνουν τα τρακτέρ και είναι γνωστό ότι τελούν εκκλησιαστικές λειτουργίες όταν ο Ρώσος ορθόδοξος ιερέας δεν είναι διαθέσιμος, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Independent.
Οι γυναίκες φορούν συνήθως μια αυτοσχέδια ριγέ φούστα Kihnu (που ονομάζεται kört στα εσθονικά), η οποία έχει χρώματα που επηρεάζουν ακόμη και ορισμένα από τα σπίτια στο νησί.
Με έκταση σχεδόν 18 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το Kihnu είναι το έβδομο μεγαλύτερο από τα περισσότερα από 2.000 νησιά της Εσθονίας και έχει πληθυσμό μόλις 300 κατοίκους όλο το χρόνο. Περίπου πέντε από αυτούς είναι άνδρες. «Ο κόσμος νομίζει ότι κάνουμε κάποια δήλωση με τις γυναίκες να είναι επικεφαλής, αλλά αυτή είναι η κουλτούρα μας», λέει η Mare Matas, πρόεδρος του Ιδρύματος Πολιτιστικού Χώρου του Kihnu.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του έτους είναι το θερινό ηλιοστάσιο, όταν οι εορτασμοί του Μεσοκαλόκαιρου κορυφώνονται με την καύση μιας ψαρόβαρκας πάνω σε μια φωτιά, συνοδευόμενη από τραγούδι και χορό.
6. Χάλστατ, Κίνα
Η γραφική πόλη Χάλστατ, στη νότια κινεζική επαρχία Γκουανγκντόνγκ, μοιάζει με ένα αυθεντικό αλπικό χωριό, με τα πολύχρωμα σπίτια και τις εντυπωσιακές καμπαναριές των εκκλησιών, αλλά στην πραγματικότητα είναι ακριβές αντίγραφο της ομώνυμης πόλης στην Αυστρία, που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Χτίστηκε από μια εταιρεία εμπορίας μετάλλων και ορυκτών με την ονομασία “Minmetals Ltd” υπό σχεδόν πλήρη μυστικότητα, μέχρι που ανακαλύφθηκε ένα αδέσποτο σχέδιο σε ένα αυστριακό ξενοδοχείο που είχε απομείνει από ένα ερευνητικό ταξίδι των Κινέζων αρχιτεκτόνων, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα allthatsinteresting.com.
Παίζοντας με τη γοητεία των ιστορικών δυτικών τόπων, η πόλη κατασκευάστηκε στα περίχωρα μιας μεγάλης βιομηχανικής πόλης προσελκύοντας αγοραστές πρόθυμους να πληρώσουν περισσότερα για ένα από τα ιδιόμορφα σπίτια.
Δεν είναι σαφές πώς ξεκίνησε η γοητεία της Κίνας για το Χάλστατ, αλλά μια έκθεση του BBC Travel υποδηλώνει, ότι μπορεί να οφείλεται στη δημοφιλή νοτιοκορεατική σαπουνόπερα “Spring Waltz”, η οποία γύρισε μερικά επεισόδια στο Χάλστατ και γύρω από αυτό, παρουσιάζοντας την περιοχή σε εκατομμύρια τηλεθεατές στην Ασία.
Η πόλη-αντίγραφο κόστισε περίπου 769 εκατομμύρια λίρες (940 εκατομμύρια δολάρια) για να χτιστεί σύμφωνα με την ιστοσελίδα Business Insider, αλλά έγινε σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο και hot spot ακινήτων στην περιοχή του Δέλτα του ποταμού Περλ.
Αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης τάσης για αντιγραφές πόλεων- η Κίνα διαθέτει πολλά τέτοια μέρη, όπως μια εκδοχή της Βενετίας με κανάλια στο Νταλιάν της επαρχίας Λιαονίνγκ, έναν ψεύτικο Πύργο του Άιφελ στην Τιαντουτσένγκ και μια εκδοχή του αμερικανικού προορισμού για σκι Τζάκσον Χόλε στο Χεμπέι.
Είναι η πρώτη φορά που μια ολόκληρη πόλη κλωνοποιείται με αυτόν τον τρόπο, όπου δρόμοι, κτίρια και αστικές λεπτομέρειες όπως σιντριβάνια έχουν ανακατασκευαστεί.
Η προσοχή στη λεπτομέρεια που επιδείχθηκε κατά τη μίμηση του αρχικού Hallstatt ήταν εντυπωσιακή, αλλά πολλά από τα κτίρια στο κινεζικό ομόλογό του έχουν επαναχρησιμοποιηθεί. Η μεγάλη αίθουσα αυτής της εκκλησίας, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις και δεξιώσεις αντί να αποτελεί χώρο λατρείας.
5. Longyearbyen, Νορβηγία
Παρά τους λευκούς σταυρούς στο παλιό νεκροταφείο της νορβηγικής πόλης Longyearbyen, κανείς δεν έχει ταφεί από το 1950, όταν ο θάνατος έγινε παράνομος. Αυτό μπορεί να ακούγεται δραστικό, αλλά είναι λογικό για την τοποθεσία. Βρίσκεται στο αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ, περίπου στα μισά του δρόμου μεταξύ της Νορβηγίας και του Βόρειου Πόλου, γεγονός που το καθιστά τόσο κρύο που τα πτώματα δεν μπορούν να αποσυντεθούν.
Οι κάτοικοι υποχρεούνται από το νόμο να πετάξουν στην ηπειρωτική χώρα για τις τελευταίες τους ημέρες, εάν είναι ανίατα άρρωστοι. Εάν συμβεί ένας απροσδόκητος θάνατος, το σώμα πρέπει να μεταφερθεί από το νησί. Το σύστημα είναι τόσο καλά οργανωμένο που η κυβέρνηση προσφέρει υποστήριξη στις οικογένειες για να διευκολύνει τη διαδικασία, σύμφωνα με το διαδικτυακό περιοδικό Diggit.
Δεν είναι όλα καταθλιπτικά. Χαρούμενα ζωγραφισμένα ξύλινα σπίτια γεμίζουν την πόλη. Το Longyearbyen είναι μια πρώην πόλη ορυχείων, οπότε η πλειονότητα των καταλυμάτων χτίστηκε για τους εργάτες των ορυχείων και τους ανθρώπους που τους παρέχουν υπηρεσίες. Σήμερα, πολλά από αυτά εξακολουθούν να ανήκουν είτε στην εταιρεία εξόρυξης, είτε στην τοπική κυβέρνηση (για τους υπαλλήλους της) είτε στο πανεπιστήμιο του νησιού.
Τα λίγα ιδιωτικά καταλύματα που υπάρχουν ενοικιάζονται πολύ γρήγορα και συχνά σε πολύ υψηλές τιμές. Το θετικό είναι ότι μπορείτε να ζήσετε σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Γης, περιτριγυρισμένοι από την αρκτική άγρια φύση, με εκπληκτική θέα στο Βόρειο Σέλας το χειμώνα.
Στην πραγματικότητα, το Longyearbyen είναι μια κοσμοπολίτικη πόλη με σύγχρονα ξενοδοχεία, μια ζυθοποιία και περισσότερα από 15 διαφορετικά εστιατόρια, συμπεριλαμβανομένου του πιο βόρειου εστιατορίου υψηλής γαστρονομίας στον κόσμο, του Huset, το οποίο διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα κελάρια κρασιών της Σκανδιναβίας.
Η σκανδιναβική αρχιτεκτονική και διακόσμηση είναι τόσο όμορφη όσο και οι χιονισμένοι δρόμοι. Και, φυσικά, υπάρχουν και οι τετράποδοι κάτοικοι της πόλης, που σημαίνει, ότι στους γείτονες περιλαμβάνονται πάνω από 1.000 πολικές αρκούδες και αμέτρητοι τάρανδοι.
4. Coober Pedy, Αυστραλία
Ενώ στην αρχή φαίνεται σαν μια συνηθισμένη πόλη, το Coober Pedy στην Αυστραλιανή ενδοχώρα είναι κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται με το μάτι.
Όχι μόνο αναγνωρίζεται ως η παγκόσμια πρωτεύουσα εξόρυξης οπάλου (αφού ένας έφηβος ανακάλυψε ένα κομμάτι οπάλου στην περιοχή πριν από 100 χρόνια), αλλά περισσότεροι από τους μισούς από τους 2.500 κατοίκους της ζουν υπόγεια για να γλιτώσουν από τη βάναυση εξωτερική θερμοκρασία. Πόσο βίαιη; Μπορεί να φτάσει τους 53˚C τους καλοκαιρινούς μήνες.
Υπάρχουν πάνω από εκατό υπόγεια σπίτια σκαμμένα στο βράχο από ψαμμίτη. Ενώ στην περιοχή λειτουργούν περίπου 70 κοιτάσματα οπάλου, πολλές από τις παλιές σήραγγες έχουν μετατραπεί σε κατοικίες. Φρεάτια εξαερισμού επιτρέπουν στον αέρα να περνάει μέσα από τα σκαψίματα, ώστε να μην είναι πολύ αποπνικτικά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας που απαιτείται για τη λειτουργία της πόλης προέρχεται από ηλιακούς συλλέκτες και αιολικά πάρκα στα περίχωρά της.
Στο Coober Pedy δεν χρειάζεται να ανησυχείτε πολύ για την άδεια οικοδομής, υπάρχουν λίγοι κανόνες και μπορείτε να χτίσετε σχεδόν ό,τι θέλετε, σύμφωνα με τη σειρά ντοκιμαντέρ του Channel 4 World’s Most Extreme.
Εκκλησίες, ένα κομμωτήριο, ένα βιβλιοπωλείο, ακόμη και μια αίθουσα μπιλιάρδου έχουν χτιστεί για να φιλοξενήσουν τον αυξανόμενο αριθμό των υπόγειων κατοίκων.
Το σκάψιμο της νέας επέκτασης μπορεί να αποφέρει απροσδόκητα οφέλη- όταν ένα ξενοδοχείο της πόλης αποφάσισε να σκάψει για να δημιουργήσει μερικά ακόμη δωμάτια, έπιασε το τζάκποτ, ανακαλύπτοντας μερικά πολύτιμα οπάλια και κερδίζοντας περίπου 1,2 εκατομμύρια λίρες (1,5 εκατομμύρια δολάρια) σε περιουσιακά στοιχεία.
Η ιδέα της υπόγειας διαβίωσης προέκυψε, όταν οι αρχικοί ανθρακωρύχοι οπάλων άρχισαν να κοιμούνται στα φρεάτια των ορυχείων τους, ενώ αναζητούσαν την τύχη τους. Σήμερα, ορισμένοι κάτοικοι έχουν από τότε μετατρέψει τις σπηλαιώδεις κατοικίες τους σε έργα τέχνης.
Το σπίτι του Crocodile Harry, ενός πρώην Λετονού βαρόνου, έχει γίνει κάτι σαν τοπικός θεσμός και χρεώνει δύο δολάρια για να επισκεφθείτε την εξαιρετική κατοικία του. Η πόλη χρησίμευσε επίσης ως σκηνικό στην ταινία Mad Max: Beyond Thunderdome.
3. Damanhur, Ιταλία
Η Ομοσπονδία Damanhur είναι ένα οικολογικό χωριό με έδρα το Piedmont στη βόρεια Ιταλία. Ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Oberto Airaudi το 1975 ως μια μορφή κοινότητας για τον φιλόσοφο και τους φίλους του και συνδυάζει τις νεοπαγανιστικές πεποιθήσεις με το πάθος για τη φύση.
Τα μέλη παίρνουν ονόματα ζώων και φυτών και ζουν σε κοινοτικά σπίτια των 10-30 ατόμων. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, οι Damanhurians έχουν δημιουργήσει πολλές επιχειρήσεις στον τομέα των τεχνών και των χειροτεχνιών και όχι μόνο. Η κοινότητα έχει ακόμη και το δικό της νόμισμα, που ονομάζεται Credito.
Κάτω από το συγκρότημα της εξοχής της κοινότητας υπάρχει ένα δίκτυο εκπληκτικών ναών, που χτίστηκαν με το χέρι τη δεκαετία του 1970 σε βάθος που φτάνει τα 100 πόδια κάτω από το επίπεδο του εδάφους και ήταν εντελώς άγνωστο στις ιταλικές αρχές μέχρι το 1992.
Γνωστοί ως «Ναοί της Ανθρωπότητας», έχουν χαρακτηριστεί ως το όγδοο θαύμα του κόσμου και είναι αφιερωμένοι στον πλανήτη και τη βιοποικιλότητα του. Καλυμμένοι με τοιχογραφίες και γλυπτά, έχουν μια αίσθηση της Νέας Εποχής και λέγεται ότι αντιστοιχούν «σε ένα βαθύ ταξίδι μέσα στον εαυτό μας».
Τα κτίρια πάνω από το έδαφος είναι εξίσου διακοσμημένα και υπάρχουν πολλοί όμορφοι χώροι, συμπεριλαμβανομένων ειρηνικών δασικών εκτάσεων. Παρόλο που έχουν γίνει πολλές αναφορές για φυτά που τραγουδούν και για το ξεκλείδωμα του μυστικού του ταξιδιού στο χρόνο, τα μέλη επιμένουν ότι δεν είναι αίρεση και καλωσορίζουν τακτικά επισκέπτες και προσωρινούς κατοίκους, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail.
2. Wycliffe Well, Αυστραλία
Αυτή η αλλόκοτη αυστραλιανή πόλη, η οποία έχει χαρακτηριστεί από καιρό ως η πρωτεύουσα των UFO της Αυστραλίας και βρίσκεται στο δρόμο σας, αν οδηγείτε από το Ντάργουιν προς την Αδελαΐδα, είναι γεμάτη με πράσινα αγάλματα εξωγήινων, τρελή τέχνη του δρόμου και μια εμβληματική πινακίδα του αυτοκινητόδρομου “Welcome to Wycliffe Well”, η οποία αποτελεί το ιδανικό σημείο για να ποζάρετε.
Το αν θα εντοπίσετε UFO κατά τη διάρκεια της διαμονής σας, ωστόσο, είναι άλλο θέμα, αν και υπάρχει ένας ανοιχτός ουρανός που είναι ιδανικός για θεάσεις, αν είστε αρκετά γενναίοι για να μείνετε έξω μετά το σκοτάδι…
Με τις φωτεινές πράσινες κούκλες σε σχήμα εξωγήινου και τα γλυπτά UFO, το Wycliffe Well μοιάζει με εγκαταλελειμμένο θεματικό πάρκο. Σύμφωνα με τους οδηγούς, κάποτε θεωρούνταν ένα από τα πέντε κορυφαία μέρη στον κόσμο για να εντοπίσει κανείς UFO, όπως αναφέρει το withoutahitch.com.
Ιδρύθηκε πριν από περισσότερα από 160 χρόνια, ξεκίνησε ως σημείο πότισμα και ήταν ένα από τα τέσσερα κυβερνητικά πηγάδια που ιδρύθηκαν κατά μήκος της Overland Telegraph Line μεταξύ Tennant Creek και Alice Springs.
Το πηγάδι χρησίμευσε ως στρατιωτικό αγρόκτημα τη δεκαετία του 1940. Αργότερα ανεγέρθηκε ένα οδόφραγμα σε μια από τις υπάρχουσες τσιμεντένιες πλάκες που είχαν κατασκευαστεί για το στρατό, και όταν εγκαταστάθηκε μια αντλία καυσίμων, οι επισκέπτες άρχισαν να σταματούν για τη νύχτα. Τότε ήταν που άρχισαν οι ιστορίες για μυστηριώδη φώτα και άλλα αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα στον ουρανό.
Οι τοίχοι του αρχικού roadhouse είναι καλυμμένοι με εκατοντάδες πλαστικοποιημένα αποκόμματα εφημερίδων που επιβεβαιώνουν τις πολλές υποτιθέμενες θεάσεις UFO. Μια πινακίδα πάνω από το κτίριο γράφει: «Καλώς ήρθατε στο Wycliffe Well: Κέντρο UFO της Αυστραλίας».
- Nagoro, Ιαπωνία
Στο Shikoku, το μικρότερο νησί της Ιαπωνίας, το Νagoro είναι ίσως ένα από τα πιο περίεργα χωριά στον κόσμο. Με την πρώτη ματιά, μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πείτε ένα γεια σε έναν από αυτούς τους φιλικούς ηλικιωμένους κατοίκους που προφανώς περιμένουν υπομονετικά ένα λεωφορείο.
Αλλά μην περιμένετε ανταπόκριση, καθώς στην πραγματικότητα πρόκειται για σκιάχτρα σε φυσικό μέγεθος και είναι 10 προς 1 περισσότεροι από τους ανθρώπινους κατοίκους του χωριού…
Τα γεμιστά ομοιώματα από βαμβάκι ήταν το πνευματικό παιδί της Tsukimi Ayano, που επέστρεψε στη γενέτειρά της το 2002 για να φροντίσει τον άρρωστο πατέρα της. Δημιούργησε το πρώτο της λειτουργικό σκιάχτρο με τη μορφή του πατέρα της για να αποτρέψει τα πουλιά να φάνε τους σπόρους στον κήπο.
Από τότε το χόμπι της μετατράπηκε σε μια απόκοσμη εισβολή 300 ατόμων στο χωριό από τις κούκλες σε φυσικό μέγεθος, οι οποίες πλέον κατοικούν σε κάθε γωνιά της άλλοτε ζωντανής κοινότητας.
Ακόμη και το σχολείο του χωριού, που έκλεισε πριν από αρκετά χρόνια, έχει αναληφθεί από μια τάξη προσεκτικών αλλά βουβών «παιδιών», που ακούνε τα μαργαριτάρια σοφίας του ακίνητου «δασκάλου» τους.
Αλλού, οι κούκλες του χωριού κάνουν τις καθημερινές τους δουλειές, είτε πρόκειται για μια ομάδα οικοδόμων που «εγκαθιστά» μια πινακίδα, είτε για έναν ψαρά που περιμένει για μια μπουκιά, είτε για ένα στοργικό ηλικιωμένο ζευγάρι πάνω σε κούτσουρα δέντρων που παρακολουθεί το ποτάμι. Αυτό το ζευγάρι χαιρετά μερικούς από τους πολλούς τουρίστες που επισκέπτονται το Nagoro κάθε χρόνο.
Κουρασμένη να βλέπει τον πληθυσμό του χωριού να μειώνεται, καθώς οι κάτοικοί του είτε πέθαιναν είτε μετακόμιζαν στις πόλεις προς αναζήτηση εργασίας, η Tsukimi αποφάσισε να «επανακατοικήσει» το χωριό δημιουργώντας τις κούκλες, συχνά με τη μορφή των πρώην χωρικών, ώστε να μπορεί να τους «μιλάει» όπως παλιά.
Η αυξανόμενη κοινότητα του Νagoro πέρασε απαρατήρητη για πολλά χρόνια μέχρι το 2014, όταν ένας Γερμανός σκηνοθέτης που επισκέφθηκε το χωριό, ο Φριτς Σούμαν, έκανε ένα σύντομο ντοκιμαντέρ για το έργο της Τσουκίμι. Με τίτλο «Valley of the Dolls» (Κοιλάδα των Κούκλων), έβαλε έκτοτε το ήσυχο χωριό στο χάρτη, όπως ανέφερε το αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο CNN.
