Η καταπίεση γύρω από οτιδήποτε έχει να κάνει με το σεξ επειδή ήταν χυδαίο/φτηνό/πρόστυχο/ντροπιαστικό, έχει ξεκινήσει να μειώνεται. Και επειδή κάθε καταπίεση φέρνει εκρήξεις, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ζητήματα σεξουαλικά, από taboo καταλήγουν να είναι έντονα προβαλλόμενα.

Για χρόνια ολόκληρα, και ακόμη και σήμερα ας μην κρυβόμαστε, θεωρούσαν ντροπή και ένδειξη απελπισίας-μοναξιάς το να υπάρχει γυναίκα που (παραδέχονται πως) αυτοικανοποιείται. Αυτό είχε διπλό αποτέλεσμα: από την μία κάποιες γυναίκες το έκρυβαν ή ακόμη και σταματούσαν τον αυνανισμό καθώς γέμιζαν με ενοχές, αυτομομφικές σκέψεις και ντροπή (κυρίως γυναίκες με χαμηλή αυτοεκτίμηση και κακή εικόνα για τον εαυτό τους, το σώμα τους, τις επιλογές τους) και από την άλλη υπήρχαν γυναίκες που έκαναν ακόμη πιο έντονη και εμφανή την συνήθειά τους να αυτοϊκανοποιούνται και επέλεξαν να μιλούν όσο πιο ανοιχτά μπορούσαν για αυτό (γυναίκες με μεγαλύτερη ανοχή στην κριτική των άλλων ή/και περισσότερο διεκδικητικές). Σίγουρα, είναι μεγάλο μέρος της πρώτης ομάδας που επηρεάστηκε και ανακουφίστηκε λόγω της δεύτερης ομάδας. Όμως, μέλη της δεύτερης ομάδας είναι πιθανό να μην θυμούνται την απόλαυση που έπαιρναν από τον αυνανισμό και να έμειναν τελικά στην ανάγκη να μην καταπιέζονται, να διεκδικούν και να αντιδρούν.

Όπως έχει αποδειχθεί σε αμέτρητες περιπτώσεις και μελέτες,  ακόμη και στην φυσική, όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που ασκείται σε κάτι, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αντίδρασή του μετά.

Πότε ξεκινά το πρόβλημα;

“Μία γυναίκα πρέπει να διεκδικεί τον οργασμό της, να αυνανίζεται και να γνωρίζει το σώμα της, να μην ντρέπεται για όσα θέλει και φαντασιώνεται, να λέει τι θέλει αλλά και τι δεν τις αρέσει,  να απολαμβάνει το σεξ με ή χωρίς σύντροφο”.

Το σεξ για τις γυναίκες έχει περάσει από αμέτρητες φάσεις, στις περισσότερες η κεντρική ιδέα είναι πως γίνεται για την απόλαυση του άντρα ή με σκοπό γονιμοποίησης και ο οργασμός της είναι ένα μεγάλο μυστήριο που δεν τρέχει και κάτι να μην ασχοληθείς περισσότερο.  Καθώς και οι τρεις αυτές πεποιθήσεις είναι απολύτως λανθασμένοι, υπήρξε η ανάγκη για ενημέρωση και προώθηση της σημασίας του σεξ για τις γυναίκες, αλλά και του αυνανισμού, και στις δύο περιπτώσεις του οργασμού.

Η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι περίπλοκης δομής, την περιγράφουν πολλοί ειδικοί σαν πίνακα ελέγχου – σε αντίθεση με του άντρα που μοιάζει με έναν μόνο διακόπτη. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχουν και οδηγίες χρήσης όμως; Φυσικά και όχι. Αλλά τις οδηγίες τις γνωρίζει η κάθε γυναίκα για τον εαυτό της. Οπότε αρχικά χρειάζεται εκείνη να μάθει τον εαυτό της και στην συνέχεια να πει/εκφράσει/ζητήσει όσα την ευχαριστούν. Ο αυνανισμός είναι βασική εκπαίδευση για μία γυναίκα. Μαθαίνει τόσο το πως νιώθει όσο και το πως φαίνονται τα γεννητικά της όργανα, τι και πως το απολαμβάνει και μπορεί έτσι να βρει και τους τρόπους που την φέρνουν σε οργασμό. Η χρήση sex toys ενδεχομένως να κάνει την αυτοϊκανοποίηση ακόμη πιο ικανοποιητική, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που ο καθένας προτιμά να φάει ένα φαγητό: με περισσότερα μπαχαρικά, με λιγότερο ψήσιμο, με πιο έντονα χρώματα. Δεν υπάρχει λάθος και σωστό λοιπόν στην χρήση των sex toys. Υπάρχει όμως μία παγίδα, καθόλου ασήμαντη: απολαμβάνω πραγματικά να χρησιμοποιώ ένα ερωτικό παιχνίδι; Ή το συνηθίζω γιατί είναι πιο σίγουρος τρόπος να έρθω σε οργασμό/πιο σέξι για τους άλλους/με κάνει πιο ενδιαφέρουσα; Όταν το οτιδήποτε γίνεται γιατί πρέπει ή για το τι θα πουν οι άλλοι, ξεκινά και ο αυτοπεριορισμός.

Οπότε…

Επέλεξε ειλικρινά και προσωπικά, την σεξουαλική σου έκφραση όπως ακριβώς θα ικανοποιεί τις δικές σου ανάγκες τόσο στον αυνανισμό όσο και στο σεξ. Το μόνο πρέπει, ο μόνος κανόνας που υπάρχει είναι να αγαπάς, να γνωρίζεις, να σέβεσαι το σώμα σου και να απολαμβάνεις την σεξουαλικότητά σου – πρώτα για σένα.

Αγγελική Τζάνου

BSc Ψυχολογία, MSc Ψυχολογία Υγείας

Γνωσιακή- Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, Sex Therapy

Περισσότερες πληροφορίες στο enpsycho.gr