Η σελίδα “Το Σπίτι του Ηθοποιού” στο Instagram δημοσίευσε μια φωτογραφία του Διονύση Παπαγιαννόπουλου, στην οποία ο αξέχαστος ηθοποιός ήταν πραγματικά αγνώριστος για τις ανάγκες του ρόλου. Το σπάνιο στιγμιότυπο ήταν από την παράσταση “Ηθοποιός Κην” που ανέβηκε στο θέατρο Κεντρικόν το 1955.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Διακοφτό Κορινθίας, σε οικογένεια με άλλα επτά αδέλφια. Από νεαρή ηλικία έδειξε έφεση στον αθλητισμό (ακόντιο και ποδόσφαιρο), στους παραδοσιακούς χορούς και τις τέχνες. Μετακόμισε στο Αίγιο για να φοιτήσει στο Γυμνάσιο, στην τελευταία τάξη του οποίου συμμετείχε σε μια θεατρική παράσταση με μεγάλη επιτυχία και συνειδητοποίησε πως είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην υποκριτική. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, όμως, συνάντησε την αντίδραση των γονιών του για σπουδές υποκριτικής. Εκείνος παρέμεινε δραστήριος ανεβάζοντας ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις στο Διακοφτό. Χρειάστηκε να περάσουν έξι χρόνια για να καταφέρει να φύγει για την Αθήνα υπό την πρόφαση ότι θα σπούδαζε δημοδιδάσκαλος. Έγινε δεκτός (μετά από μια πρώτη απόρριψη) στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1938.
Στη θεατρική του καριέρα υπηρέτησε τόσο Έλληνες όσο και ξένους συγγραφείς με την ίδια επιτυχία. Συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους (Μαρίκας Κοτοπούλη, Αρώνη – Χορν, Χατζίσκου – Συνοδινού, Μουσούρη και του Ντίνου Ηλιόπουλου), ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους. Ίσως η μεγαλύτερή στιγμή της πορείας του στο θέατρο ήταν το 1973 όταν συμμετείχε στο επεισοδιακό ανέβασμα της παράστασης «Το μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Στην παράσταση αυτή ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έπαιζε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους στο πλευρό της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου. Η παράσταση, αν και λογοκριμένη, είχε τεράστια απήχηση στο κοινό της Αθήνας. Οι παραστάσεις διακόπηκαν βίαια από τη Χούντα από τον Οκτώβριο ως το Δεκέμβριο του 1973. Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, τον Αύγουστο του 1974, το έργο ξανανέβηκε με εξίσου μεγάλη επιτυχία.
Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται τουλάχιστον 130 ταινίες στις οποίες, άλλοτε πρωταγωνιστούσε, άλλοτε είχε δεύτερους αλλά ουσιαστικούς ρόλους. Διακρίθηκε στον ρόλο του πατέρα στις κωμωδίες, ωστόσο ερμήνευσε πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες, χρωματίζοντάς τους με έναν ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Δυνατό βλέμμα, θαυμαστή αρμονία ύφους, χειρονομιών και κοφτερής ατάκας. Γκρινιάρης, φωνακλάς, ραδιούργος, αλλά συχνά αφελής, καλοκάγαθος και τρυφερός. Το βέβαιο είναι ότι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ποτέ δεν πέρασε απαρατήρητος από την οθόνη, κλέβοντας πάντα την παράσταση με την ερμηνεία του.
Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1947 στην ταινία «Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου. Το 1954 συμμετέχει στο «Ποντικάκι» του Νίκου Τσιφόρου, ταινία στην οποία έκανε το ντεμπούτο της η Αλίκη Βουγιουκλάκη και θεωρείται μία από τις πρώτες αστυνομικές ταινίες δράσης στον ελληνικό κινηματογράφο.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος πέθανε αιφνιδίως στις 13 Απριλίου 1984, σε ηλικία 72 ετών.
