Βρετανικά συνεπής στο ραντεβού μας για τη φωτογράφισή της, η ερμηνεύτρια με τη μαγική χροιά αλλά και τον δυναμικό χαρακτήρα, Νατάσσα Μποφίλιου, κατάφερε να μας κερδίσει δίχως καμία προσπάθεια, γιατί είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Σου μιλά σαν να σε ξέρει χρόνια, δεν μασάει τα λόγια της, δεν φιλτράρει τα νοήματά τους, η υπεράσπιση του δικαίου και της διαφορετικότητας είναι πρωτεύουσα αρχή της, ενώ δεν σταματά ποτέ να τραγουδά με την ψυχή της, καθώς έχει σωθεί και υπάρξει μέσα από τη μουσική της.
Με φόντο το μπλε του ουρανού και της θάλασσάς μας, η ίδια και η αύρα της απομόνωσαν την προσοχή του φωτογραφικού φακού, ο οποίος την ακολουθούσε μαγεμένος ακόμα και μέσα στα καταγάλανα νερά του Σουνίου, ενώ η ενέργεια, το χαμόγελο και η εκφραστικότητά της έπλασαν κάθε λήψη μοναδικά.
Ιούλιος, καλοκαίρι, επιστροφή στην κανονικότητα. Η Εποχή του Θερισμού ταξιδεύει σε Ελλάδα και Κύπρο κι εσύ βρίσκεσαι ξανά επί σκηνής. Ποια συναισθήματα σε κυριεύουν;
Με κυριεύει η ανυπομονησία! Η αγωνία και ο ενθουσιασμός που ανεβαίνω και πάλι στη σκηνή. Ενα συναίσθημα λίγο σαν την πρώτη βουτιά στη θάλασσα το καλοκαίρι.
Το άλμπουμ Η Εποχή του Θερισμού, από τη νέα σου δισκογραφική στέγη, την Cobalt Music, αν και γεννήθηκε σε μια σκοτεινή περίοδο, διακρίνεται για τη φωτεινότητά του. Μίλησέ μας για το ύφος του δίσκου και γιατί τον έχεις ξεχωρίσει.
Αυτός ο δίσκος μπορεί να γεννήθηκε από ένα μεγάλο σκοτάδι, αλλά μεγάλωσε για να βγει στο φως. Με τα παιδιά, τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, είχαμε ανάγκη να ορίσουμε την καινούργια σελίδα της ζωής μας σε ένα περιβάλλον φωτεινό και τρυφερό, αλλά παράλληλα και με δύναμη και με παλμό. Οδηγηθήκαμε σε τραγούδια που οραματίζονται ένα μέλλον όπου ξέρουμε ποιοι είμαστε, αλλά κυρίως πού θέλουμε να πάμε. Η Εποχή του Θερισμού έχει κλείσει μέσα της αυτή την αυτοπεποίθηση.
Αν και έχεις αφιερωθεί στο τραγούδι και έχεις βυθιστεί στη μαγεία του, θα μπορούσες να καταπιαστείς με άλλο αντικείμενο;
Εχω περάσει όλη μου τη ζωή μέσα στις νότες, παίζοντας πιάνο και τραγουδώντας. Είχα μπάντα πριν να έχω αγόρι. Εχω μάθει να μιλώ μέσα από τη μουσική, να τοποθετούμαι στον κόσμο. Εχω σωθεί κι έχω υπάρξει από τα τραγούδια. Θα μπορούσα, ναι, να καταπιαστώ και με άλλα πράγματα, να τα αγαπήσω και ενδεχομένως να τα κάνω και καλά, αλλά τίποτα δεν θα είναι σαν τη μουσική. Ειδικά μετά την εμπειρία της πανδημίας, κατάλαβα στο πλήρες μέγεθος πόσο δεν με αφορά να είμαι κάτι άλλο από αυτό που έγινα μετά κόπων και βασάνων.
Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά για μένα προσωπικά η διαχείριση της πανδημίας σε ανθρωπιστικό και εργασιακό επίπεδο ήταν μια φάρσα.
Είχα μπάντα πριν να έχω αγόρι. Εχω μάθει να μιλώ μέσα από τη μουσική, να τοποθετούμαι στον κόσμο. Εχω σωθεί κι έχω υπάρξει από τα τραγούδια.
Είναι η μουσική και τα τραγούδια μια μορφή αφήγησης των όσων αισθάνεσαι μέσα σου;
Αποκλειστικά και μόνο.
Σ’ ενδιαφέρει πιο πολύ ο σκληρός δίσκος ή τα εκατοντάδες χιλιάδες views στο YouTube;
Και τα δύο. Ο δίσκος σίγουρα, γιατί η γενιά μου έμαθε μέσα από τους δίσκους που αγόραζε να ορίζει τον εαυτό της. Και το ότι βγάζουμε δίσκους που τους κρατάμε στα χέρια μας έχει για μας σχεδόν μια μεταφυσική αξία. Αλλά και από την άλλη, πρακτικά και ειλικρινά, τα views αντικατοπτρίζουν το αν καταφέραμε να επικοινωνήσουμε τη μουσική μας όσο μακρύτερα άντεχε να περπατήσει. Αυτό το κατάλαβα κυρίως όταν έκλεισε η παλιά μας εταιρεία και μεταφέρθηκε ο κατάλογός μας στη νέα μας εταιρεία, την Cobalt Music. Οταν είδα τη Βαβέλ με 5 views, ήταν κάπως σαν κάποιος να είχε κάψει τα CDs μας. Εγινα για λίγο κι εγώ εκείνη τη στιγμή παιδί της εποχής μου. (γέλια)
Τη δική σου μουσική πώς θα τη χαρακτήριζες; Σε καλύπτει ο όρος «έντεχνο»;
Το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, από τον Μίκη και τον Ελευθερίου μέχρι τη Γαλάνη και την Κριεζή, είναι αυτό που με ενέπνευσε και μου έδειξε τον δρόμο να γίνω αυτή που είμαι σήμερα. Είναι τιμή μου να με λένε έντεχνη τραγουδίστρια και να στέκομαι κι εγώ μαζί με τόσους σπουδαίους κάτω από την ίδια στέγη. Ακούω πολλά είδη μουσικής, τα θαυμάζω, πειραματίζομαι, αλλά θα ήταν έως και γελοίο να μην ξέρω ποιο είναι «το σπίτι μου».
Η καριέρα σου έχει περάσει από πολλά κύματα, αλλά εσύ ξέρεις να παλεύεις, να αγωνίζεσαι και να ξεχωρίζεις. Τι συνέβαλε σε αυτή σου την αντιμετώπιση, κατά την οποία, παρότι δεν σου έχει χαριστεί τίποτα, εσύ δεν εγκαταλείπεις ποτέ τα πιστεύω σου;
Ο τρόπος που έχω μεγαλώσει. Εχω μάθει από τη μέρα 1 πως οι αξίες θέλουν αφοσίωση και πως ο δρόμος για τα θέλω σου, αν και δεν θα έπρεπε, δυστυχώς είναι τραχύς και δύσκολος. Ξεκίνησα να παλεύω ξέροντας ότι θα είναι ζόρικα. Αλλά άξιζε κι αξίζει όλες τις μάχες. Σήμερα μπορώ πια να το πω με βεβαιότητα.
Τι σημαίνει για σένα οικογένεια; Είναι η αρχή των πάντων;
Οικογένεια για μένα είναι οι άνθρωποι που σε κάνουν να νιώθεις «σπίτι σου». Μπορεί να είναι η βιολογική σου οικογένεια ή οι φίλοι ή ο άνθρωπός σου. Μπορεί να είναι οι αρχές σου ή αυτά που αγαπάς και σε καθορίζουν. Μπορεί, αν είσαι τυχερός, να είναι και όλα αυτά μαζί.
Τι θεωρείς ότι σε διαμόρφωσε, σε έπλασε ως έφηβη;
Το οικογενειακό περιβάλλον στο σπίτι με τα λατρεμένα μου αδέρφια, τα φιλαράκια μου, που μέχρι σήμερα παραμένουν τα ίδια φανταστικά πλάσματα, και οι δραστηριότητες που έκανα. Τα λογοτεχνικά βιβλία, τα ωδεία, ο χορός.
Αν μπορούσες να ονομάσεις τρία βασικά μαθήματα ζωής που «κληρονόμησες» από την οικογένειά σου, ποια θα ήταν αυτά;
Θα σου πω τα τρία πράγματα που ακούγαμε συνέχεια μέσα στο σπίτι: «Οι αξίες θέλουν μονολιθική αφοσίωση». «Να βάλετε στο λεξιλόγιό σας τη λέξη“αρνούμαι”».
«Σ’ αγαπώ».
Μπορεί μια επαγγελματική αλλά και προσωπική επιτυχία να είναι μονάχα θέμα τύχης ή πρέπει να την «παντρέψει» κανείς με την ουσία;
Εξαρτάται από τη διάρκεια. Κάτι που διαρκεί ποτέ δεν είναι τυχαίο!
Εχεις δηλώσει ότι «Το να είσαι διαφορετικός είναι το απόλυτο προτέρημα. Και μπορεί να ακούγεται λίγο υπερφίαλο, αλλά συγκαταλέγω τον εαυτό μου στους διαφορετικούς». Σε τι διαφέρεις λοιπόν;
Διαφέρω όπως διαφέρουμε όλοι. Η διαφορετικότητα είναι αυτό που μας δίνει προσωπικότητα, χαρακτήρα, μας ξεχωρίζει από το μουντό/πειθήνιο σύνολο που μας θέλουν όσοι επιθυμούν να μας ελέγχουν και να μας καθοδηγούν. Αλλά δεν θα
τους κάνουμε τη χάρη ποτέ των ποτών. Θα παλεύουμε για να υπάρξουμε όπως επιθυμούμε: ελεύθεροι και διαφορετικοί.
Γενικά έχεις πει και έχεις πάρει θέση για πολλά καυτά θέματα της επικαιρότητας. Σε ποιο ζήτημα όμως συνάντησες περισσότερες αντιδράσεις;
Οι όποιες αντιδράσεις ήταν από ανθρώπους που δεν εκτιμώ και δεν μοιράζομαι μαζί τους τον ίδιο κώδικα αξιών. Τους ξέχασα και μαζί μ’ αυτούς και τις αντιδράσεις τους. Μου πήρε χρόνια να αρχίσω να ξεχωρίζω τι πρέπει να λάβω υπόψη μου και τι θα πρέπει να μοιάζει με θόρυβο από τον δρόμο. Δεν το έμαθα ακόμα τέλεια το μάθημά μου, αλλά είμαι σ’ ένα ωραίο σημείο.
Τότε ίσως κατάλαβες ότι θα συνεχίσεις να είσαι σύμμαχος του αδύναμου, αυτού που καταπιέζεται, αυτού που αδικείται;
Μα αυτό δεν χρειάστηκε ποτέ να το καταλάβω. Ή να το αποφασίσω. Αυτό εμπεριέχεται μέσα μου. Μ’ αυτό γεννήθηκα. Είναι η πρώτη, πρώτη αρχή.
Τι θα άλλαζες, αν ήσουν πολιτικός, κατά τη διάρκεια των lockdowns; Τι θα άφηνες ανοιχτό και τι θα έκλεινες, δεδομένου ότι είσαι άνθρωπος της τέχνης και της μουσικής;
Είναι μια τεράστια συζήτηση αυτό. Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά για μένα προσωπικά η διαχείριση της πανδημίας σε ανθρωπιστικό και εργασιακό επίπεδο ήταν μια φάρσα. Παρ’ όλα αυτά, δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι γιατρός, δεν είμαι ειδήμων. Μιλώ απλώς ως ένας πολίτης με τις προσλαμβάνουσες που έχω.
Η Ιστορία έχει δείξει ότι σε περιόδους μεγάλων κρίσεων η τέχνη κάνει θαύματα. Πιστεύεις ότι θα ζήσουμε μια δημιουργική έκρηξη το επόμενο διάστημα;
Δεν ξέρω αν το πιστεύω ακόμα, αλλά σίγουρα το εύχομαι με όλη μου την ψυχή!
Τι σκέφτεσαι όταν φτιάχνεις ένα μουσικό άλμπουμ;
Δεν σκέφτομαι. Προσπαθώ να αφουγκράζομαι, να νιώθω.
Σε προσωπικό επίπεδο, πόσο σε έχει επηρεάσει η πανδημία;
Το πρώτο της κομμάτι το αντιμετώπισα πιο ομαλά. Ημουν ψύχραιμη, συνειδητοποιημένη, αφοσιωμένη στις προσπάθειες για τις ανάγκες του κλάδου μας. Οσο περνούσε ο καιρός έχανα την υπομονή μου, γέμιζα οργή και βυθιζόμουν σιγά σιγά σε ένα απαλό σκοτάδι. Ευτυχώς, οι πολύτιμοι της ζωής μου ήταν δίπλα μου και μπόρεσα να το διαχειριστώ.
Τώρα που πλέον έχουμε επιστρέψει σε μια κανονικότητα, τι λαχταράς να κάνεις περισσότερο;
Να παίξω μουσική, να κάτσω κάτω από τον ήλιο, να βουτήξω στη θάλασσα, να χορέψω σε ένα μπαρ σε πλακόστρωτο σοκάκι. Να χαθώ σε έναν αιώνιο Αύγουστο σ’ ένα μικρό νησί. Στη Φολέγανδρο, όπως λέει και ο τίτλος του τραγουδιού μας. Τι άλλο;
Δεν θα μπορούσα να μη σε ρωτήσω αν αγαπάς τη μόδα, αλλά και ποιο είναι το στιλ σου.
Λατρεύω τη μόδα! Μ’ αρέσει η vintage πινελιά στα ρούχα και τα αξεσουάρ και το mix & match. Βέβαια, πειραματίζομαι κατά καιρούς με το στιλ μου και δοκιμάζω πράγματα που μου αρέσουν.
Ακολουθείς τις τάσεις ή επιλέγεις να μη σε φορούν τα ρούχα;
Αν ενσωματώνονται σε αυτά που μου αρέσει να φοράω, θα τις αφομοιώσω, αλλιώς δεν με απασχολεί να τις ακολουθήσω.
Τι να περιμένουμε να δούμε την επόμενη σεζόν από τη Νατάσσα;
Θα έχουμε επ’ ώμου τον δίσκο μας και θα δημιουργούμε εικόνες και ήχους που θα τον αναδεικνύουν και θα τον ολοκληρώνουν στο επίπεδο των ζωντανών εμφανίσεων. Αυτό εύχομαι και ελπίζω δηλαδή…
Σε είκοσι χρόνια πώς βλέπεις τον εαυτό σου;
Ευτυχισμένο και πλήρη. ■
Από την Ειρήνη Ζουρνατζή
Φωτογραφίες Πανος Γιαννακοπουλος
Styling Πέννυ Ιωαννίδου
