Η Ρένα Βλαχοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 29 Ιουλίου του 2024. Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από τον θάνατο της αξέχαστης ηθοποιού, ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία της με τον σύζυγό της, Γιώργο Λαφαζάνη μετά τον γάμο τους το 1967.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Σαν σήμερα πριν ακριβώς είκοσι χρόνια έφυγε από την ζωή η Ρένα Βλαχοπούλου, η κωμικός-φαινόμενο που κατάφερε μέσα από το πηγαίο κωμικό ταλέντο, το ανεπιτήδευτο χιούμορ και την αστείρευτη ενέργειά της να κυριαρχήσει τόσο στο σανίδι όσο και στο πανί, χαρίζοντας για ολόκληρες δεκαετίες στο κοινό μοναδικές στιγμές χαράς, γέλιου και συγκίνησης.
Στα πρώτα χρόνια της καριέρας της, ο κόσμος του τραγουδιού και του μουσικού θεάτρου όπου και μεσουράνησε, δεν ήταν αρκετός για να χωρέσει την εκρηκτική και σαρωτική της παρουσία και ο κινηματογράφος στην συνέχεια της άνοιξε ένα μεγάλο παράθυρο για να μπει μέσα από μια σειρά αθάνατων κιν/φικών ρόλων στην καρδιά όλων των Ελλήνων, κατακτώντας μια ξεχωριστή θέση στην συλλογική μνήμη. Στην φωτογραφία από τον φακό του @studio_kleisthenis, κατά την είσοδο της με τον σύζυγό της Γιώργο Λαφαζάνη στο ξενοδοχείο Auberge στην Βαρυμπόμπη για την λαμπερή δεξίωση που διοργανώθηκε μετά τον γάμο τους με καλεσμένους σχεδόν όλο το ελληνικό θέατρο. Το μυστήριο του γάμου τελέστηκε την Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου του 1967 στην Μητρόπολη Αθηνών με την παρουσία χιλιάδων θαυμαστών που είχαν κατακλύσει την οδό Μητροπόλεως φτάνοντας μέχρι το Σύνταγμα.
Η γνωριμία του ζευγαριού θα γίνει ένα χειμωνιάτικο σαββατόβραδο του 1965 όταν μετά την τελευταία παράσταση στο Ακροπόλ κατευθύνεται με το αυτοκίνητο της και δύο φίλες για φαγητό στην Φωκίωνος Νέγρη. Στο φανάρι της Πανεπιστημίου στο ύψος του Rex, τον αντικρύζει για πρώτη φορά στο διπλανό αυτοκίνητο όπου ανταλλάσσουν ματιές και χαμόγελα ενώ στην συνέχεια συναντώνται ξανά στο ίδιο εστιατόριο και κάθονται στην ίδια παρέα συζητώντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Έζησαν μαζί για τριάντα εννέα ολόκληρα χρόνια και υπήρξε ο άνθρωπος που στάθηκε δίπλα της σαν βράχος με τρόπο υποδειγματικό μέχρι το τέλος αλλά και εκείνη ήταν ιδιαίτερα περήφανη γι’ αυτόν γιατί εκτός από το γεγονός ότι υπήρξε από τους γοητευτικότερους άντρες της εποχής ήταν ένας εξαιρετικός και θαυμάσιος χαρακτήρας τον οποίο είχε χαρακτηρίσει ο Αλέκος Σακελλάριος ως τον καλύτερο “εξωθεατρικό” φίλο των ηθοποιών καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους τους συναδέλφους της συζύγου του.
